στρατεύσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.těu̯.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /straˈtew.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /straˈteɸ.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /straˈtef.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /straˈtef.sas/

Participle

στρᾰτεύσᾱς • (strateúsās) m (feminine στρᾰτεύσᾱσᾰ, neuter στρᾰτεύσᾰν); first/third declension

aorist active participle of στρᾰτεύω (strateúō)

Declension

First and third declension of στρᾰτεύσᾱς; στρᾰτεύσᾱσᾰ; στρᾰτεῦσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στρᾰτεύσᾱς strateúsās	στρᾰτεύσᾱσᾰ strateúsāsa	στρᾰτεῦσᾰν strateûsan	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτευσᾱ́σᾱ strateusā́sā	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτεύσᾰντες strateúsantes	στρᾰτεύσᾱσαι strateúsāsai	στρᾰτεύσᾰντᾰ strateúsanta
Genitive	στρᾰτεύσᾰντος strateúsantos	στρᾰτευσᾱ́σης strateusā́sēs	στρᾰτεύσᾰντος strateúsantos	στρᾰτευσᾰ́ντοιν strateusántoin	στρᾰτευσᾱ́σαιν strateusā́sain	στρᾰτευσᾰ́ντοιν strateusántoin	στρᾰτευσᾰ́ντων strateusántōn	στρᾰτευσᾱσῶν strateusāsôn	στρᾰτευσᾰ́ντων strateusántōn
Dative	στρᾰτεύσᾰντῐ strateúsanti	στρᾰτευσᾱ́σῃ strateusā́sēi	στρᾰτεύσᾰντῐ strateúsanti	στρᾰτευσᾰ́ντοιν strateusántoin	στρᾰτευσᾱ́σαιν strateusā́sain	στρᾰτευσᾰ́ντοιν strateusántoin	στρᾰτεύσᾱσῐ / στρᾰτεύσᾱσῐν strateúsāsi(n)	στρᾰτευσᾱ́σαις strateusā́sais	στρᾰτεύσᾱσῐ / στρᾰτεύσᾱσῐν strateúsāsi(n)
Accusative	στρᾰτεύσᾰντᾰ strateúsanta	στρᾰτεύσᾱσᾰν strateúsāsan	στρᾰτεῦσᾰν strateûsan	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτευσᾱ́σᾱ strateusā́sā	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτεύσᾰντᾰς strateúsantas	στρᾰτευσᾱ́σᾱς strateusā́sās	στρᾰτεύσᾰντᾰ strateúsanta
Vocative	στρᾰτεύσᾱς strateúsās	στρᾰτεύσᾱσᾰ strateúsāsa	στρᾰτεῦσᾰν strateûsan	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτευσᾱ́σᾱ strateusā́sā	στρᾰτεύσᾰντε strateúsante	στρᾰτεύσᾰντες strateúsantes	στρᾰτεύσᾱσαι strateúsāsai	στρᾰτεύσᾰντᾰ strateúsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στρᾰτευσᾰ́ντως strateusántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.