σμύρνινος

Ancient Greek

Etymology

From σμύρνα (smúrna, “myrrh”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /zmýr.ni.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈzmyr.ni.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈzmyr.ni.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈzmyr.ni.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈzmir.ni.nos/

Adjective

σμῠ́ρνῐνος • (smúrninos) m (feminine σμῠρνῐ́νη, neuter σμῠ́ρνῐνον); first/second declension

made of myrrh
myrrh-colored

Inflection

First and second declension of σμῠ́ρνῐνος; σμῠρνῐ́νη; σμῠ́ρνῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σμῠ́ρνῐνος smúrninos	σμῠρνῐ́νη smurnínē	σμῠ́ρνῐνον smúrninon	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠρνῐ́νᾱ smurnínā	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠ́ρνῐνοι smúrninoi	σμῠ́ρνῐναι smúrninai	σμῠ́ρνῐνᾰ smúrnina
Genitive	σμῠρνῐ́νου smurnínou	σμῠρνῐ́νης smurnínēs	σμῠρνῐ́νου smurnínou	σμῠρνῐ́νοιν smurnínoin	σμῠρνῐ́ναιν smurnínain	σμῠρνῐ́νοιν smurnínoin	σμῠρνῐ́νων smurnínōn	σμῠρνῐ́νων smurnínōn	σμῠρνῐ́νων smurnínōn
Dative	σμῠρνῐ́νῳ smurnínōi	σμῠρνῐ́νῃ smurnínēi	σμῠρνῐ́νῳ smurnínōi	σμῠρνῐ́νοιν smurnínoin	σμῠρνῐ́ναιν smurnínain	σμῠρνῐ́νοιν smurnínoin	σμῠρνῐ́νοις smurnínois	σμῠρνῐ́ναις smurnínais	σμῠρνῐ́νοις smurnínois
Accusative	σμῠ́ρνῐνον smúrninon	σμῠρνῐ́νην smurnínēn	σμῠ́ρνῐνον smúrninon	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠρνῐ́νᾱ smurnínā	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠρνῐ́νους smurnínous	σμῠρνῐ́νᾱς smurnínās	σμῠ́ρνῐνᾰ smúrnina
Vocative	σμῠ́ρνῐνε smúrnine	σμῠρνῐ́νη smurnínē	σμῠ́ρνῐνον smúrninon	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠρνῐ́νᾱ smurnínā	σμῠρνῐ́νω smurnínō	σμῠ́ρνῐνοι smúrninoi	σμῠ́ρνῐναι smúrninai	σμῠ́ρνῐνᾰ smúrnina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σμῠρνῐ́νως smurnínōs			σμῠρνῐνώτερος smurninṓteros			σμῠρνῐνώτᾰτος smurninṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.