σκυλεύω
Ancient Greek
Etymology
From σκῦλα (skûla, “war booty”), the latter according to Beekes, from σκύλλω (skúllō, “to flay”), from Proto-Indo-European *(s)kelH- (“to cut”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /skyːl.lěu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /skylˈle.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /scylˈle.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /scylˈle.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sciˈle.vo/
Verb
σκῡλλεύω • (skūlleúō)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκῡλεύω | σκῡλεύεις | σκῡλεύει | σκῡλεύετον | σκῡλεύετον | σκῡλεύομεν | σκῡλεύετε | σκῡλεύουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σκῡλεύω | σκῡλεύῃς | σκῡλεύῃ | σκῡλεύητον | σκῡλεύητον | σκῡλεύωμεν | σκῡλεύητε | σκῡλεύωσῐ(ν) | |||||
optative | σκῡλεύοιμῐ | σκῡλεύοις | σκῡλεύοι | σκῡλεύοιτον | σκῡλευοίτην | σκῡλεύοιμεν | σκῡλεύοιτε | σκῡλεύοιεν | |||||
imperative | σκῡ́λευε | σκῡλευέτω | σκῡλεύετον | σκῡλευέτων | σκῡλεύετε | σκῡλευόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σκῡλεύομαι | σκῡλεύῃ, σκῡλεύει |
σκῡλεύεται | σκῡλεύεσθον | σκῡλεύεσθον | σκῡλευόμεθᾰ | σκῡλεύεσθε | σκῡλεύονται | ||||
subjunctive | σκῡλεύωμαι | σκῡλεύῃ | σκῡλεύηται | σκῡλεύησθον | σκῡλεύησθον | σκῡλευώμεθᾰ | σκῡλεύησθε | σκῡλεύωνται | |||||
optative | σκῡλευοίμην | σκῡλεύοιο | σκῡλεύοιτο | σκῡλεύοισθον | σκῡλευοίσθην | σκῡλευοίμεθᾰ | σκῡλεύοισθε | σκῡλεύοιντο | |||||
imperative | σκῡλεύου | σκῡλευέσθω | σκῡλεύεσθον | σκῡλευέσθων | σκῡλεύεσθε | σκῡλευέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σκῡλεύειν | σκῡλεύεσθαι | |||||||||||
participle | m | σκῡλεύων | σκῡλευόμενος | ||||||||||
f | σκῡλεύουσᾰ | σκῡλευομένη | |||||||||||
n | σκῡλεῦον | σκῡλευόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐσκῡ́λλευον, ἐσκῡλλευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκῡ́λλευον | ἐσκῡ́λλευες | ἐσκῡ́λλευε(ν) | ἐσκῡλλεύετον | ἐσκῡλλευέτην | ἐσκῡλλεύομεν | ἐσκῡλλεύετε | ἐσκῡ́λλευον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκῡλλευόμην | ἐσκῡλλεύου | ἐσκῡλλεύετο | ἐσκῡλλεύεσθον | ἐσκῡλλευέσθην | ἐσκῡλλευόμεθᾰ | ἐσκῡλλεύεσθε | ἐσκῡλλεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: σκῡλλεύσω, σκῡλλεύσομαι, σκῡλλευθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκῡλλεύσω | σκῡλλεύσεις | σκῡλλεύσει | σκῡλλεύσετον | σκῡλλεύσετον | σκῡλλεύσομεν | σκῡλλεύσετε | σκῡλλεύσουσῐ(ν) | ||||
optative | σκῡλλεύσοιμῐ | σκῡλλεύσοις | σκῡλλεύσοι | σκῡλλεύσοιτον | σκῡλλευσοίτην | σκῡλλεύσοιμεν | σκῡλλεύσοιτε | σκῡλλεύσοιεν | |||||
middle | indicative | σκῡλλεύσομαι | σκῡλλεύσῃ, σκῡλλεύσει |
σκῡλλεύσεται | σκῡλλεύσεσθον | σκῡλλεύσεσθον | σκῡλλευσόμεθᾰ | σκῡλλεύσεσθε | σκῡλλεύσονται | ||||
optative | σκῡλλευσοίμην | σκῡλλεύσοιο | σκῡλλεύσοιτο | σκῡλλεύσοισθον | σκῡλλευσοίσθην | σκῡλλευσοίμεθᾰ | σκῡλλεύσοισθε | σκῡλλεύσοιντο | |||||
passive | indicative | σκῡλλευθήσομαι | σκῡλλευθήσῃ | σκῡλλευθήσεται | σκῡλλευθήσεσθον | σκῡλλευθήσεσθον | σκῡλλευθησόμεθᾰ | σκῡλλευθήσεσθε | σκῡλλευθήσονται | ||||
optative | σκῡλλευθησοίμην | σκῡλλευθήσοιο | σκῡλλευθήσοιτο | σκῡλλευθήσοισθον | σκῡλλευθησοίσθην | σκῡλλευθησοίμεθᾰ | σκῡλλευθήσοισθε | σκῡλλευθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σκῡλλεύσειν | σκῡλλεύσεσθαι | σκῡλλευθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | σκῡλλεύσων | σκῡλλευσόμενος | σκῡλλευθησόμενος | |||||||||
f | σκῡλλεύσουσᾰ | σκῡλλευσομένη | σκῡλλευθησομένη | ||||||||||
n | σκῡλλεῦσον | σκῡλλευσόμενον | σκῡλλευθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐσκῡ́λλευσᾰ, ἐσκῡλλευσᾰ́μην, ἐσκῡλλεύθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκῡ́λλευσᾰ | ἐσκῡ́λλευσᾰς | ἐσκῡ́λλευσε(ν) | ἐσκῡλλεύσᾰτον | ἐσκῡλλευσᾰ́την | ἐσκῡλλεύσᾰμεν | ἐσκῡλλεύσᾰτε | ἐσκῡ́λλευσᾰν | ||||
subjunctive | σκῡλλεύσω | σκῡλλεύσῃς | σκῡλλεύσῃ | σκῡλλεύσητον | σκῡλλεύσητον | σκῡλλεύσωμεν | σκῡλλεύσητε | σκῡλλεύσωσῐ(ν) | |||||
optative | σκῡλλεύσαιμῐ | σκῡλλεύσειᾰς, σκῡλλεύσαις |
σκῡλλεύσειε(ν), σκῡλλεύσαι |
σκῡλλεύσαιτον | σκῡλλευσαίτην | σκῡλλεύσαιμεν | σκῡλλεύσαιτε | σκῡλλεύσειᾰν, σκῡλλεύσαιεν | |||||
imperative | σκῡ́λλευσον | σκῡλλευσᾰ́τω | σκῡλλεύσᾰτον | σκῡλλευσᾰ́των | σκῡλλεύσᾰτε | σκῡλλευσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐσκῡλλευσᾰ́μην | ἐσκῡλλεύσω | ἐσκῡλλεύσᾰτο | ἐσκῡλλεύσᾰσθον | ἐσκῡλλευσᾰ́σθην | ἐσκῡλλευσᾰ́μεθᾰ | ἐσκῡλλεύσᾰσθε | ἐσκῡλλεύσᾰντο | ||||
subjunctive | σκῡλλεύσωμαι | σκῡλλεύσῃ | σκῡλλεύσηται | σκῡλλεύσησθον | σκῡλλεύσησθον | σκῡλλευσώμεθᾰ | σκῡλλεύσησθε | σκῡλλεύσωνται | |||||
optative | σκῡλλευσαίμην | σκῡλλεύσαιο | σκῡλλεύσαιτο | σκῡλλεύσαισθον | σκῡλλευσαίσθην | σκῡλλευσαίμεθᾰ | σκῡλλεύσαισθε | σκῡλλεύσαιντο | |||||
imperative | σκῡ́λλευσαι | σκῡλλευσᾰ́σθω | σκῡλλεύσᾰσθον | σκῡλλευσᾰ́σθων | σκῡλλεύσᾰσθε | σκῡλλευσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐσκῡλλεύθην | ἐσκῡλλεύθης | ἐσκῡλλεύθη | ἐσκῡλλεύθητον | ἐσκῡλλευθήτην | ἐσκῡλλεύθημεν | ἐσκῡλλεύθητε | ἐσκῡλλεύθησᾰν | ||||
subjunctive | σκῡλλευθῶ | σκῡλλευθῇς | σκῡλλευθῇ | σκῡλλευθῆτον | σκῡλλευθῆτον | σκῡλλευθῶμεν | σκῡλλευθῆτε | σκῡλλευθῶσῐ(ν) | |||||
optative | σκῡλλευθείην | σκῡλλευθείης | σκῡλλευθείη | σκῡλλευθεῖτον, σκῡλλευθείητον |
σκῡλλευθείτην, σκῡλλευθειήτην |
σκῡλλευθεῖμεν, σκῡλλευθείημεν |
σκῡλλευθεῖτε, σκῡλλευθείητε |
σκῡλλευθεῖεν, σκῡλλευθείησᾰν | |||||
imperative | σκῡλλεύθητῐ | σκῡλλευθήτω | σκῡλλεύθητον | σκῡλλευθήτων | σκῡλλεύθητε | σκῡλλευθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σκῡλλεῦσαι | σκῡλλεύσᾰσθαι | σκῡλλευθῆναι | ||||||||||
participle | m | σκῡλλεύσᾱς | σκῡλλευσᾰ́μενος | σκῡλλευθείς | |||||||||
f | σκῡλλεύσᾱσᾰ | σκῡλλευσᾰμένη | σκῡλλευθεῖσᾰ | ||||||||||
n | σκῡλλεῦσᾰν | σκῡλλευσᾰ́μενον | σκῡλλευθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: σκῡ́λλευκᾰ, ἐσκῡ́λλευγμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκῡ́λλευκᾰ | σκῡ́λλευκᾰς | σκῡ́λλευκε(ν) | σκῡλλεύκᾰτον | σκῡλλεύκᾰτον | σκῡλλεύκᾰμεν | σκῡλλεύκᾰτε | σκῡλλεύκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σκῡλλεύκω | σκῡλλεύκῃς | σκῡλλεύκῃ | σκῡλλεύκητον | σκῡλλεύκητον | σκῡλλεύκωμεν | σκῡλλεύκητε | σκῡλλεύκωσῐ(ν) | |||||
optative | σκῡλλεύκοιμῐ, σκῡλλευκοίην |
σκῡλλεύκοις, σκῡλλευκοίης |
σκῡλλεύκοι, σκῡλλευκοίη |
σκῡλλεύκοιτον | σκῡλλευκοίτην | σκῡλλεύκοιμεν | σκῡλλεύκοιτε | σκῡλλεύκοιεν | |||||
imperative | σκῡ́λλευκε | σκῡλλευκέτω | σκῡλλεύκετον | σκῡλλευκέτων | σκῡλλεύκετε | σκῡλλευκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκῡ́λλευγμαι | ἐσκῡ́λλευξαι | ἐσκῡ́λλευκται | ἐσκῡ́λλευχθον | ἐσκῡ́λλευχθον | ἐσκῡλλεύγμεθᾰ | ἐσκῡ́λλευχθε | ἐσκῡλλεύκᾰται | ||||
subjunctive | ἐσκῡλλευγμένος ὦ | ἐσκῡλλευγμένος ᾖς | ἐσκῡλλευγμένος ᾖ | ἐσκῡλλευγμένω ἦτον | ἐσκῡλλευγμένω ἦτον | ἐσκῡλλευγμένοι ὦμεν | ἐσκῡλλευγμένοι ἦτε | ἐσκῡλλευγμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐσκῡλλευγμένος εἴην | ἐσκῡλλευγμένος εἴης | ἐσκῡλλευγμένος εἴη | ἐσκῡλλευγμένω εἴητον/εἶτον | ἐσκῡλλευγμένω εἰήτην/εἴτην | ἐσκῡλλευγμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐσκῡλλευγμένοι εἴητε/εἶτε | ἐσκῡλλευγμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἐσκῡ́λλευξο | ἐσκῡλλεύχθω | ἐσκῡ́λλευχθον | ἐσκῡλλεύχθων | ἐσκῡ́λλευχθε | ἐσκῡλλεύχθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σκῡλλευκέναι | ἐσκῡλλεῦχθαι | |||||||||||
participle | m | σκῡλλευκώς | ἐσκῡλλευγμένος | ||||||||||
f | σκῡλλευκυῖᾰ | ἐσκῡλλευγμένη | |||||||||||
n | σκῡλλευκός | ἐσκῡλλευγμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐσκῡλλεύειν
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκῡλλεύειν, ἐσκῡλλεύη |
ἐσκῡλλεύεις, ἐσκῡλλεύης |
ἐσκῡλλεύει(ν) | ἐσκῡλλεύετον | ἐσκῡλλευέτην | ἐσκῡλλεύεμεν | ἐσκῡλλεύετε | ἐσκῡλλεύεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- ἀποσκυλεύω (aposkuleúō)
Related terms
- νεοσκύλευτος (neoskúleutos)
- σκύλευμα n (skúleuma)
- σκύλευσις f (skúleusis)
- σκυλευτής m (skuleutḗs)
- σκυλευτικός (skuleutikós)
References
- “σκυλεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σκυλεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1361
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.