σκιαδηφόρος

Ancient Greek

From σκῐᾰ́ς (skiás, “sunshade”) +‎ -φόρος (-phóros, “-bearing”).

σκῐᾰδηφόρος • (skiadēphóros) m (genitive σκῐᾰδηφόρου); second declension

Second declension of ὁ σκῐᾰδηφόρος; τοῦ σκῐᾰδηφόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκῐᾰδηφόρος ho skiadēphóros	τὼ σκῐᾰδηφόρω tṑ skiadēphórō	οἱ σκῐᾰδηφόροι hoi skiadēphóroi
Genitive	τοῦ σκῐᾰδηφόρου toû skiadēphórou	τοῖν σκῐᾰδηφόροιν toîn skiadēphóroin	τῶν σκῐᾰδηφόρων tôn skiadēphórōn
Dative	τῷ σκῐᾰδηφόρῳ tôi skiadēphórōi	τοῖν σκῐᾰδηφόροιν toîn skiadēphóroin	τοῖς σκῐᾰδηφόροις toîs skiadēphórois
Accusative	τὸν σκῐᾰδηφόρον tòn skiadēphóron	τὼ σκῐᾰδηφόρω tṑ skiadēphórō	τοὺς σκῐᾰδηφόρους toùs skiadēphórous
Vocative	σκῐᾰδηφόρε skiadēphóre	σκῐᾰδηφόρω skiadēphórō	σκῐᾰδηφόροι skiadēphóroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.