σκηνογράφος

Ancient Greek

Etymology

From σκηνή (skēnḗ, “tent; stage”) +‎ -γράφος (-gráphos, “writer, painter”).

Pronunciation
 

Noun

σκηνογρᾰ́φος • (skēnográphos) m (genitive σκηνογρᾰ́φου); second declension

  1. scene-painter
    Synonym: σκιαγράφος (skiagráphos)

Declension
Second declension of ὁ σκηνογρᾰ́φος; τοῦ σκηνογρᾰ́φου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ σκηνογρᾰ́φος
ho skēnográphos		 τὼ σκηνογρᾰ́φω
tṑ skēnográphō		 οἱ σκηνογρᾰ́φοι
hoi skēnográphoi
Genitive τοῦ σκηνογρᾰ́φου
toû skēnográphou		 τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν
toîn skēnográphoin		 τῶν σκηνογρᾰ́φων
tôn skēnográphōn
Dative τῷ σκηνογρᾰ́φῳ
tôi skēnográphōi		 τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν
toîn skēnográphoin		 τοῖς σκηνογρᾰ́φοις
toîs skēnográphois
Accusative τὸν σκηνογρᾰ́φον
tòn skēnográphon		 τὼ σκηνογρᾰ́φω
tṑ skēnográphō		 τοὺς σκηνογρᾰ́φους
toùs skēnográphous
Vocative σκηνογρᾰ́φε
skēnográphe		 σκηνογρᾰ́φω
skēnográphō		 σκηνογρᾰ́φοι
skēnográphoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.