σινικός

Greek

Etymology

From Medieval Latin Sinae + -ικός (-ikós)[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /si.niˈkos/
  • Hyphenation: σι‧νι‧κός

Adjective

σινικός • (sinikós) m (feminine σινική, neuter σινικό)

  1. Chinese, Sinic (related to China, its people or language)
    • 1956, Μ. Καραγάτσης, chapter 1, in Ο κίτρινος φάκελος, volume A':
      –Δάσκαλε, θαυμάζω τη σινική ευρετικότητα του σαδισμού σας!
      –Dáskale, thavmázo ti sinikí evretikótita tou sadismoú sas!
      –Master, I admire the sinic inventiveness of your sadism!

Declension
Declension of σινικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σινικός • σινική • σινικό • σινικοί • σινικές • σινικά •
genitive σινικού • σινικής • σινικού • σινικών • σινικών • σινικών •
accusative σινικό • σινική • σινικό • σινικούς • σινικές • σινικά •
vocative σινικέ • σινική • σινικό • σινικοί • σινικές • σινικά •

Synonyms

See also

Κίνα f (Kína, “China”)

References
  1. σινικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.