σιδηρουργός

Ancient Greek

From σῐ́δηρος (sídēros, “iron”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”).

σῐδηρουργός • (sidērourgós) m (genitive σῐδηρουργοῦ); second declension

Second declension of ὁ σῐδηρουργός; τοῦ σῐδηρουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῐδηρουργός ho sidērourgós	τὼ σῐδηρουργώ tṑ sidērourgṓ	οἱ σῐδηρουργοί hoi sidērourgoí
Genitive	τοῦ σῐδηρουργοῦ toû sidērourgoû	τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sidērourgoîn	τῶν σῐδηρουργῶν tôn sidērourgôn
Dative	τῷ σῐδηρουργῷ tôi sidērourgôi	τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sidērourgoîn	τοῖς σῐδηρουργοῖς toîs sidērourgoîs
Accusative	τὸν σῐδηρουργόν tòn sidērourgón	τὼ σῐδηρουργώ tṑ sidērourgṓ	τοὺς σῐδηρουργούς toùs sidērourgoús
Vocative	σῐδηρουργέ sidērourgé	σῐδηρουργώ sidērourgṓ	σῐδηρουργοί sidērourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

From Ancient Greek σιδηρουργός (sidērourgós), from σίδηρος (sídēros, “iron”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker, maker, craftsman”); equivalent to σίδερο (sídero) +‎ -ουργός (-ourgós).

σιδηρουργός • (sidirourgós) m (plural σιδηρουργοί)

declension of σιδηρουργός

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.