ροχαλητό

Greek

Etymology

From ροχαλίζω (rochalízo, “to snore”), following the ending of κυνηγητό (kynigitó, “hunt, chase”) as a model.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɾoxaliˈto/
  • Hyphenation: ρο‧χα‧λη‧τό

Noun

ροχαλητό • (rochalitó) n (plural ροχαλητά)

  1. snoring (act of someone breathing loudly in sleep)
    Το ροχαλητό συνδέεται με την παχυσαρκία.
    To rochalitó syndéetai me tin pachysarkía.
    Snoring is associated with obesity.
  2. snore (an instance of snoring)
    Τα ροχαλητά του ήταν πολύ δυνατά.
    Ta rochalitá tou ítan polý dynatá.
    His snores were very loud.

Declension
declension of ροχαλητό
case     \     number singular plural
nominative ροχαλητό • ροχαλητά •
genitive ροχαλητού • ροχαλητών •
accusative ροχαλητό • ροχαλητά •
vocative ροχαλητό • ροχαλητά •
  • ρεγχάζω (rencházo, “to snore”) (archaic, formal)
  • ροχάλα f (rochála, “spittle, phlegm”)
  • ροχάλισμα n (rochálisma, “snoring”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.