προὔχω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /prǔː.kʰɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpru.kʰo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpru.xo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpru.xo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpru.xo/

Verb

προὔχω • (proúkhō)

contracted form of προέχω (proékhō)

Conjugation

Present: προὔχω, προὔχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προὔχω	προὔχεις	προὔχει	προὔχετον	προὔχετον	προὔχομεν	προὔχετε	προὔχουσῐ(ν)
	subjunctive	προὔχω	προὔχῃς	προὔχῃ	προὔχητον	προὔχητον	προὔχωμεν	προὔχητε	προὔχωσῐ(ν)
	optative	προὔχοιμῐ	προὔχοις	προὔχοι	προὔχοιτον	προὐχοίτην	προὔχοιμεν	προὔχοιτε	προὔχοιεν
	imperative		προὖχε	προὐχέτω	προὔχετον	προὐχέτων		προὔχετε	προὐχόντων
middle/ passive	indicative	προὔχομαι	προὔχῃ, προὔχει	προὔχεται	προὔχεσθον	προὔχεσθον	προὐχόμεθᾰ	προὔχεσθε	προὔχονται
	subjunctive	προὔχωμαι	προὔχῃ	προὔχηται	προὔχησθον	προὔχησθον	προὐχώμεθᾰ	προὔχησθε	προὔχωνται
	optative	προὐχοίμην	προὔχοιο	προὔχοιτο	προὔχοισθον	προὐχοίσθην	προὐχοίμεθᾰ	προὔχοισθε	προὔχοιντο
	imperative		προὔχου	προὐχέσθω	προὔχεσθον	προὐχέσθων		προὔχεσθε	προὐχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προὔχειν				προὔχεσθαι
participle	m	προὔχων				προὐχόμενος
	f	προὔχουσᾰ				προὐχομένη
	n	προὖχον				προὐχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προὖσχον, προὐσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προὖσχον	προὖσχες	προὖσχε(ν)	προὔσχετον	προὐσχέτην	προὔσχομεν	προὔσχετε	προὖσχον
	subjunctive	πρόσχω	πρόσχῃς	πρόσχῃ	πρόσχητον	πρόσχητον	πρόσχωμεν	πρόσχητε	πρόσχωσῐ(ν)
	optative	πρόσχοιμῐ	πρόσχοις	πρόσχοι	πρόσχοιτον	προσχοίτην	πρόσχοιμεν	πρόσχοιτε	πρόσχοιεν
	imperative		πρόσχε	προσχέτω	πρόσχετον	προσχέτων		πρόσχετε	προσχόντων
middle	indicative	προὐσχόμην	προὔσχου	προὔσχετο	προὔσχεσθον	προὐσχέσθην	προὐσχόμεθᾰ	προὔσχεσθε	προὔσχοντο
	subjunctive	πρόσχωμαι	πρόσχῃ	πρόσχηται	πρόσχησθον	πρόσχησθον	προσχώμεθᾰ	πρόσχησθε	πρόσχωνται
	optative	προσχοίμην	πρόσχοιο	πρόσχοιτο	πρόσχοισθον	προσχοίσθην	προσχοίμεθᾰ	πρόσχοισθε	πρόσχοιντο
	imperative		προσχοῦ	προσχέσθω	πρόσχεσθον	προσχέσθων		πρόσχεσθε	προσχέσθων
		active			middle
infinitive		προσχεῖν			προσχέσθαι
participle	m	προσχών			προσχόμενος
	f	προσχοῦσᾰ			προσχομένη
	n	προσχόν			προσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.