προὐφείλω

Ancient Greek

Pronunciation
 

Verb

προὐφείλω • (proupheílō) first-singular present indicative

  1. Attic form of προοφείλω (proopheílō) (contracted)

Inflection
   Present: προὐφείλω, προὐφείλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προὐφείλω προὐφείλεις προὐφείλει προὐφείλετον προὐφείλετον προὐφείλομεν προὐφείλετε προὐφείλουσῐ(ν)
subjunctive προὐφείλω προὐφείλῃς προὐφείλῃ προὐφείλητον προὐφείλητον προὐφείλωμεν προὐφείλητε προὐφείλωσῐ(ν)
optative προὐφείλοιμῐ προὐφείλοις προὐφείλοι προὐφείλοιτον προὐφειλοίτην προὐφείλοιμεν προὐφείλοιτε προὐφείλοιεν
imperative   προὔφειλε προὐφειλέτω προὐφείλετον προὐφειλέτων   προὐφείλετε προὐφειλόντων
middle/
passive		 indicative προὐφείλομαι προὐφείλῃ,
προὐφείλει		 προὐφείλεται προὐφείλεσθον προὐφείλεσθον προὐφειλόμεθᾰ προὐφείλεσθε προὐφείλονται
subjunctive προὐφείλωμαι προὐφείλῃ προὐφείληται προὐφείλησθον προὐφείλησθον προὐφειλώμεθᾰ προὐφείλησθε προὐφείλωνται
optative προὐφειλοίμην προὐφείλοιο προὐφείλοιτο προὐφείλοισθον προὐφειλοίσθην προὐφειλοίμεθᾰ προὐφείλοισθε προὐφείλοιντο
imperative   προὐφείλου προὐφειλέσθω προὐφείλεσθον προὐφειλέσθων   προὐφείλεσθε προὐφειλέσθων
active middle/passive
infinitive προὐφείλειν προὐφείλεσθαι
participle m προὐφείλων προὐφειλόμενος
f προὐφείλουσᾰ προὐφειλομένη
n προὐφεῖλον προὐφειλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πρὤφειλον, πρὠφειλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρὤφειλον πρὤφειλες πρὤφειλε(ν) πρὠφείλετον πρὠφειλέτην πρὠφείλομεν πρὠφείλετε πρὤφειλον
middle/
passive		 indicative πρὠφειλόμην πρὠφείλου πρὠφείλετο πρὠφείλεσθον πρὠφειλέσθην πρὠφειλόμεθᾰ πρὠφείλεσθε πρὠφείλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προὐφειλήσω, προὐφειλήσομαι, προὐφειληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προὐφειλήσω προὐφειλήσεις προὐφειλήσει προὐφειλήσετον προὐφειλήσετον προὐφειλήσομεν προὐφειλήσετε προὐφειλήσουσῐ(ν)
optative προὐφειλήσοιμῐ προὐφειλήσοις προὐφειλήσοι προὐφειλήσοιτον προὐφειλησοίτην προὐφειλήσοιμεν προὐφειλήσοιτε προὐφειλήσοιεν
middle indicative προὐφειλήσομαι προὐφειλήσῃ,
προὐφειλήσει		 προὐφειλήσεται προὐφειλήσεσθον προὐφειλήσεσθον προὐφειλησόμεθᾰ προὐφειλήσεσθε προὐφειλήσονται
optative προὐφειλησοίμην προὐφειλήσοιο προὐφειλήσοιτο προὐφειλήσοισθον προὐφειλησοίσθην προὐφειλησοίμεθᾰ προὐφειλήσοισθε προὐφειλήσοιντο
passive indicative προὐφειληθήσομαι προὐφειληθήσῃ προὐφειληθήσεται προὐφειληθήσεσθον προὐφειληθήσεσθον προὐφειληθησόμεθᾰ προὐφειληθήσεσθε προὐφειληθήσονται
optative προὐφειληθησοίμην προὐφειληθήσοιο προὐφειληθήσοιτο προὐφειληθήσοισθον προὐφειληθησοίσθην προὐφειληθησοίμεθᾰ προὐφειληθήσοισθε προὐφειληθήσοιντο
active middle passive
infinitive προὐφειλήσειν προὐφειλήσεσθαι προὐφειληθήσεσθαι
participle m προὐφειλήσων προὐφειλησόμενος προὐφειληθησόμενος
f προὐφειλήσουσᾰ προὐφειλησομένη προὐφειληθησομένη
n προὐφειλῆσον προὐφειλησόμενον προὐφειληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πρὠφείλησᾰ, πρὠφειλησᾰ́μην, πρὠφειλήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρὠφείλησᾰ πρὠφείλησᾰς πρὠφείλησε(ν) πρὠφειλήσᾰτον πρὠφειλησᾰ́την πρὠφειλήσᾰμεν πρὠφειλήσᾰτε πρὠφείλησᾰν
subjunctive προὐφειλήσω προὐφειλήσῃς προὐφειλήσῃ προὐφειλήσητον προὐφειλήσητον προὐφειλήσωμεν προὐφειλήσητε προὐφειλήσωσῐ(ν)
optative προὐφειλήσαιμῐ προὐφειλήσειᾰς,
προὐφειλήσαις		 προὐφειλήσειε(ν),
προὐφειλήσαι		 προὐφειλήσαιτον προὐφειλησαίτην προὐφειλήσαιμεν προὐφειλήσαιτε προὐφειλήσειᾰν,
προὐφειλήσαιεν
imperative   προὐφείλησον προὐφειλησᾰ́τω προὐφειλήσᾰτον προὐφειλησᾰ́των   προὐφειλήσᾰτε προὐφειλησᾰ́ντων
middle indicative πρὠφειλησᾰ́μην πρὠφειλήσω πρὠφειλήσᾰτο πρὠφειλήσᾰσθον πρὠφειλησᾰ́σθην πρὠφειλησᾰ́μεθᾰ πρὠφειλήσᾰσθε πρὠφειλήσᾰντο
subjunctive προὐφειλήσωμαι προὐφειλήσῃ προὐφειλήσηται προὐφειλήσησθον προὐφειλήσησθον προὐφειλησώμεθᾰ προὐφειλήσησθε προὐφειλήσωνται
optative προὐφειλησαίμην προὐφειλήσαιο προὐφειλήσαιτο προὐφειλήσαισθον προὐφειλησαίσθην προὐφειλησαίμεθᾰ προὐφειλήσαισθε προὐφειλήσαιντο
imperative   προὐφείλησαι προὐφειλησᾰ́σθω προὐφειλήσᾰσθον προὐφειλησᾰ́σθων   προὐφειλήσᾰσθε προὐφειλησᾰ́σθων
passive indicative πρὠφειλήθην πρὠφειλήθης πρὠφειλήθη πρὠφειλήθητον πρὠφειληθήτην πρὠφειλήθημεν πρὠφειλήθητε πρὠφειλήθησᾰν
subjunctive προὐφειληθῶ προὐφειληθῇς προὐφειληθῇ προὐφειληθῆτον προὐφειληθῆτον προὐφειληθῶμεν προὐφειληθῆτε προὐφειληθῶσῐ(ν)
optative προὐφειληθείην προὐφειληθείης προὐφειληθείη προὐφειληθεῖτον,
προὐφειληθείητον		 προὐφειληθείτην,
προὐφειληθειήτην		 προὐφειληθεῖμεν,
προὐφειληθείημεν		 προὐφειληθεῖτε,
προὐφειληθείητε		 προὐφειληθεῖεν,
προὐφειληθείησᾰν
imperative   προὐφειλήθητῐ προὐφειληθήτω προὐφειλήθητον προὐφειληθήτων   προὐφειλήθητε προὐφειληθέντων
active middle passive
infinitive προὐφειλῆσαι προὐφειλήσᾰσθαι προὐφειληθῆναι
participle m προὐφειλήσᾱς προὐφειλησᾰ́μενος προὐφειληθείς
f προὐφειλήσᾱσᾰ προὐφειλησᾰμένη προὐφειληθεῖσᾰ
n προὐφειλῆσᾰν προὐφειλησᾰ́μενον προὐφειληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πρὤφελον, πρὠφελόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρὤφελον πρὤφελες πρὤφελε(ν) πρὠφέλετον πρὠφελέτην πρὠφέλομεν πρὠφέλετε πρὤφελον
subjunctive προὐφέλω προὐφέλῃς προὐφέλῃ προὐφέλητον προὐφέλητον προὐφέλωμεν προὐφέλητε προὐφέλωσῐ(ν)
optative προὐφέλοιμῐ προὐφέλοις προὐφέλοι προὐφέλοιτον προὐφελοίτην προὐφέλοιμεν προὐφέλοιτε προὐφέλοιεν
imperative   προὔφελε προὐφελέτω προὐφέλετον προὐφελέτων   προὐφέλετε προὐφελόντων
middle indicative πρὠφελόμην πρὠφέλου πρὠφέλετο πρὠφέλεσθον πρὠφελέσθην πρὠφελόμεθᾰ πρὠφέλεσθε πρὠφέλοντο
subjunctive προὐφέλωμαι προὐφέλῃ προὐφέληται προὐφέλησθον προὐφέλησθον προὐφελώμεθᾰ προὐφέλησθε προὐφέλωνται
optative προὐφελοίμην προὐφέλοιο προὐφέλοιτο προὐφέλοισθον προὐφελοίσθην προὐφελοίμεθᾰ προὐφέλοισθε προὐφέλοιντο
imperative   προὐφελοῦ προὐφελέσθω προὐφέλεσθον προὐφελέσθων   προὐφέλεσθε προὐφελέσθων
active middle
infinitive προὐφελεῖν προὐφελέσθαι
participle m προὐφελών προὐφελόμενος
f προὐφελοῦσᾰ προὐφελομένη
n προὐφελόν προὐφελόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πρὠφείληκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρὠφείληκᾰ πρὠφείληκᾰς πρὠφείληκε(ν) πρὠφειλήκᾰτον πρὠφειλήκᾰτον πρὠφειλήκᾰμεν πρὠφειλήκᾰτε πρὠφειλήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πρὠφειλήκω πρὠφειλήκῃς πρὠφειλήκῃ πρὠφειλήκητον πρὠφειλήκητον πρὠφειλήκωμεν πρὠφειλήκητε πρὠφειλήκωσῐ(ν)
optative πρὠφειλήκοιμῐ,
πρὠφειληκοίην		 πρὠφειλήκοις,
πρὠφειληκοίης		 πρὠφειλήκοι,
πρὠφειληκοίη		 πρὠφειλήκοιτον πρὠφειληκοίτην πρὠφειλήκοιμεν πρὠφειλήκοιτε πρὠφειλήκοιεν
imperative   πρὠφείληκε πρὠφειληκέτω πρὠφειλήκετον πρὠφειληκέτων   πρὠφειλήκετε πρὠφειληκόντων
active
infinitive πρὠφειληκέναι
participle m πρὠφειληκώς
f πρὠφειληκυῖᾰ
n πρὠφειληκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: πρὠφειλήκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρὠφειλήκειν,
πρὠφειλήκη		 πρὠφειλήκεις,
πρὠφειλήκης		 πρὠφειλήκει(ν) πρὠφειλήκετον πρὠφειληκέτην πρὠφειλήκεμεν πρὠφειλήκετε πρὠφειλήκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.