πλίσσομαι

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Perhaps related to Proto-Celtic *slēxsantī (“thigh”) and Sanskrit प्लेहते (plehate, “to go”), suggesting a derivation from Proto-Indo-European *(s)pleygʰ- (“to go, move”). Not related to Proto-Slavic *plęsati (“to dance”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plís.so.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplis.so.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplis.so.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplis.so.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpli.so.me/

Verb

πλῐ́σσομαι • (plíssomai)

to cross the legs, as in trotting

Inflection

Present: πλῐ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πλῐ́σσομαι	πλῐ́σσῃ, πλῐ́σσει	πλῐ́σσεται	πλῐ́σσεσθον	πλῐ́σσεσθον	πλῐσσόμεθᾰ	πλῐ́σσεσθε	πλῐ́σσονται
	subjunctive	πλῐ́σσωμαι	πλῐ́σσῃ	πλῐ́σσηται	πλῐ́σσησθον	πλῐ́σσησθον	πλῐσσώμεθᾰ	πλῐ́σσησθε	πλῐ́σσωνται
	optative	πλῐσσοίμην	πλῐ́σσοιο	πλῐ́σσοιτο	πλῐ́σσοισθον	πλῐσσοίσθην	πλῐσσοίμεθᾰ	πλῐ́σσοισθε	πλῐ́σσοιντο
	imperative		πλῐ́σσου	πλῐσσέσθω	πλῐ́σσεσθον	πλῐσσέσθων		πλῐ́σσεσθε	πλῐσσέσθων
						middle/passive
infinitive						πλῐ́σσεσθαι
participle	m					πλῐσσόμενος
	f					πλῐσσομένη
	n					πλῐσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπλῐσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπλῐσσόμην	ἐπλῐ́σσου	ἐπλῐ́σσετο	ἐπλῐ́σσεσθον	ἐπλῐσσέσθην	ἐπλῐσσόμεθᾰ	ἐπλῐ́σσεσθε	ἐπλῐ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπλῐξᾰ́μην, ἐπλῐ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπλῐξᾰ́μην	ἐπλῐ́ξω	ἐπλῐ́ξᾰτο	ἐπλῐ́ξᾰσθον	ἐπλῐξᾰ́σθην	ἐπλῐξᾰ́μεθᾰ	ἐπλῐ́ξᾰσθε	ἐπλῐ́ξᾰντο
	subjunctive	πλῐ́ξωμαι	πλῐ́ξῃ	πλῐ́ξηται	πλῐ́ξησθον	πλῐ́ξησθον	πλῐξώμεθᾰ	πλῐ́ξησθε	πλῐ́ξωνται
	optative	πλῐξαίμην	πλῐ́ξαιο	πλῐ́ξαιτο	πλῐ́ξαισθον	πλῐξαίσθην	πλῐξαίμεθᾰ	πλῐ́ξαισθε	πλῐ́ξαιντο
	imperative		πλῐ́ξαι	πλῐξᾰ́σθω	πλῐ́ξᾰσθον	πλῐξᾰ́σθων		πλῐ́ξᾰσθε	πλῐξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλῐ́χθην	ἐπλῐ́χθης	ἐπλῐ́χθη	ἐπλῐ́χθητον	ἐπλῐχθήτην	ἐπλῐ́χθημεν	ἐπλῐ́χθητε	ἐπλῐ́χθησᾰν
	subjunctive	πλῐχθῶ	πλῐχθῇς	πλῐχθῇ	πλῐχθῆτον	πλῐχθῆτον	πλῐχθῶμεν	πλῐχθῆτε	πλῐχθῶσῐ(ν)
	optative	πλῐχθείην	πλῐχθείης	πλῐχθείη	πλῐχθεῖτον, πλῐχθείητον	πλῐχθείτην, πλῐχθειήτην	πλῐχθεῖμεν, πλῐχθείημεν	πλῐχθεῖτε, πλῐχθείητε	πλῐχθεῖεν, πλῐχθείησᾰν
	imperative		πλῐ́χθητῐ	πλῐχθήτω	πλῐ́χθητον	πλῐχθήτων		πλῐ́χθητε	πλῐχθέντων
					middle		passive
infinitive					πλῐ́ξᾰσθαι		πλῐχθῆναι
participle	m				πλῐξᾰ́μενος		πλῐχθείς
	f				πλῐξᾰμένη		πλῐχθεῖσᾰ
	n				πλῐξᾰ́μενον		πλῐχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπλῐγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέπλῐγμαι	πέπλῐξαι	πέπλῐκται	πέπλῐχθον	πέπλῐχθον	πεπλῐ́γμεθᾰ	πέπλῐχθε	πεπλῐ́γᾰται
	subjunctive	πεπλῐγμένος ὦ	πεπλῐγμένος ᾖς	πεπλῐγμένος ᾖ	πεπλῐγμένω ἦτον	πεπλῐγμένω ἦτον	πεπλῐγμένοι ὦμεν	πεπλῐγμένοι ἦτε	πεπλῐγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλῐγμένος εἴην	πεπλῐγμένος εἴης	πεπλῐγμένος εἴη	πεπλῐγμένω εἴητον/εἶτον	πεπλῐγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπλῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλῐγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπλῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπλῐξο	πεπλῐ́χθω	πέπλῐχθον	πεπλῐ́χθων		πέπλῐχθε	πεπλῐ́χθων
						middle/passive
infinitive						πεπλῐ́χθαι
participle	m					πεπλῐγμένος
	f					πεπλῐγμένη
	n					πεπλῐγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀμφῐπλῐ́σσω (amphiplíssō)
ἀποπλῐ́σσομαι (apoplíssomai)
δῐᾰπλῐ́σσομαι (diaplíssomai)
ἐκπλῐ́σσομαι (ekplíssomai)
κᾰτᾰπλῐ́σσομαι (kataplíssomai)
περῐπλῐ́σσομαι (periplíssomai)
πλῐ́γμᾰ (plígma)
πλῐ́ξ (plíx)
πλῐχᾰ́ς (plikhás)