πευκέδανος
See also: πευκεδανός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /peu̯.ké.da.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pewˈke.da.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /peɸˈce.ða.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pefˈce.ða.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pefˈce.ða.nos/
Noun
πευκέδᾰνος • (peukédanos) f (genitive πευκεδᾰ́νου); second declension
- Alternative form of πευκέδανον (peukédanon)
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πευκέδᾰνος hē peukédanos |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedánō |
αἱ πευκέδᾰνοι hai peukédanoi | ||||||||||
| Genitive | τῆς πευκεδᾰ́νου tês peukedánou |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedánoin |
τῶν πευκεδᾰ́νων tôn peukedánōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πευκεδᾰ́νῳ têi peukedánōi |
τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedánoin |
ταῖς πευκεδᾰ́νοις taîs peukedánois | ||||||||||
| Accusative | τὴν πευκέδᾰνον tḕn peukédanon |
τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedánō |
τᾱ̀ς πευκεδᾰ́νους tā̀s peukedánous | ||||||||||
| Vocative | πευκέδᾰνε peukédane |
πευκεδᾰ́νω peukedánō |
πευκέδᾰνοι peukédanoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “πευκέδανος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.