περισκοπέω

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-) +‎ σκοπέω (skopéō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ris.ko.pé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ris.koˈpe.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ris.koˈpe.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ris.koˈpe.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ris.koˈpe.o/

Verb

περισκοπέω • (periskopéō)

to look around

Conjugation

Present: περισκοπέω, περισκοπέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περισκοπέω	περισκοπέεις	περισκοπέει	περισκοπέετον	περισκοπέετον	περισκοπέομεν	περισκοπέετε	περισκοπέουσῐ(ν)
	subjunctive	περισκοπέω	περισκοπέῃς	περισκοπέῃ	περισκοπέητον	περισκοπέητον	περισκοπέωμεν	περισκοπέητε	περισκοπέωσῐ(ν)
	optative	περισκοπέοιμῐ	περισκοπέοις	περισκοπέοι	περισκοπέοιτον	περισκοπεοίτην	περισκοπέοιμεν	περισκοπέοιτε	περισκοπέοιεν
	imperative		περισκόπεε	περισκοπεέτω	περισκοπέετον	περισκοπεέτων		περισκοπέετε	περισκοπεόντων
middle/ passive	indicative	περισκοπέομαι	περισκοπέῃ, περισκοπέει	περισκοπέεται	περισκοπέεσθον	περισκοπέεσθον	περισκοπεόμεθᾰ	περισκοπέεσθε	περισκοπέονται
	subjunctive	περισκοπέωμαι	περισκοπέῃ	περισκοπέηται	περισκοπέησθον	περισκοπέησθον	περισκοπεώμεθᾰ	περισκοπέησθε	περισκοπέωνται
	optative	περισκοπεοίμην	περισκοπέοιο	περισκοπέοιτο	περισκοπέοισθον	περισκοπεοίσθην	περισκοπεοίμεθᾰ	περισκοπέοισθε	περισκοπέοιντο
	imperative		περισκοπέου	περισκοπεέσθω	περισκοπέεσθον	περισκοπεέσθων		περισκοπέεσθε	περισκοπεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		περισκοπέειν				περισκοπέεσθαι
participle	m	περισκοπέων				περισκοπεόμενος
	f	περισκοπέουσᾰ				περισκοπεομένη
	n	περισκοπέον				περισκοπεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: περισκοπῶ, περισκοποῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περισκοπῶ	περισκοπεῖς	περισκοπεῖ	περισκοπεῖτον	περισκοπεῖτον	περισκοποῦμεν	περισκοπεῖτε	περισκοποῦσῐ(ν)
	subjunctive	περισκοπῶ	περισκοπῇς	περισκοπῇ	περισκοπῆτον	περισκοπῆτον	περισκοπῶμεν	περισκοπῆτε	περισκοπῶσῐ(ν)
	optative	περισκοποίην, περισκοποῖμῐ	περισκοποίης, περισκοποῖς	περισκοποίη, περισκοποῖ	περισκοποῖτον, περισκοποίητον	περισκοποίτην, περισκοποιήτην	περισκοποῖμεν, περισκοποίημεν	περισκοποῖτε, περισκοποίητε	περισκοποῖεν, περισκοποίησᾰν
	imperative		περισκόπει	περισκοπείτω	περισκοπεῖτον	περισκοπείτων		περισκοπεῖτε	περισκοπούντων
middle/ passive	indicative	περισκοποῦμαι	περισκοπεῖ, περισκοπῇ	περισκοπεῖται	περισκοπεῖσθον	περισκοπεῖσθον	περισκοπούμεθᾰ	περισκοπεῖσθε	περισκοποῦνται
	subjunctive	περισκοπῶμαι	περισκοπῇ	περισκοπῆται	περισκοπῆσθον	περισκοπῆσθον	περισκοπώμεθᾰ	περισκοπῆσθε	περισκοπῶνται
	optative	περισκοποίμην	περισκοποῖο	περισκοποῖτο	περισκοποῖσθον	περισκοποίσθην	περισκοποίμεθᾰ	περισκοποῖσθε	περισκοποῖντο
	imperative		περισκοποῦ	περισκοπείσθω	περισκοπεῖσθον	περισκοπείσθων		περισκοπεῖσθε	περισκοπείσθων
		active				middle/passive
infinitive		περισκοπεῖν				περισκοπεῖσθαι
participle	m	περισκοπῶν				περισκοπούμενος
	f	περισκοποῦσᾰ				περισκοπουμένη
	n	περισκοποῦν				περισκοπούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: περιεσκόπεον, περιεσκοπεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεσκόπεον	περιεσκόπεες	περιεσκόπεε(ν)	περιεσκοπέετον	περιεσκοπεέτην	περιεσκοπέομεν	περιεσκοπέετε	περιεσκόπεον
middle/ passive	indicative	περιεσκοπεόμην	περιεσκοπέου	περιεσκοπέετο	περιεσκοπέεσθον	περιεσκοπεέσθην	περιεσκοπεόμεθᾰ	περιεσκοπέεσθε	περιεσκοπέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: περιεσκόπουν, περιεσκοπούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεσκόπουν	περιεσκόπεις	περιεσκόπει	περιεσκοπεῖτον	περιεσκοπείτην	περιεσκοποῦμεν	περιεσκοπεῖτε	περιεσκόπουν
middle/ passive	indicative	περιεσκοπούμην	περιεσκοποῦ	περιεσκοπεῖτο	περιεσκοπεῖσθον	περιεσκοπείσθην	περιεσκοπούμεθᾰ	περιεσκοπεῖσθε	περιεσκοποῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: περισκέψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	περισκέψομαι	περισκέψῃ, περισκέψει	περισκέψεται	περισκέψεσθον	περισκέψεσθον	περισκεψόμεθᾰ	περισκέψεσθε	περισκέψονται
middle	optative	περισκεψοίμην	περισκέψοιο	περισκέψοιτο	περισκέψοισθον	περισκεψοίσθην	περισκεψοίμεθᾰ	περισκέψοισθε	περισκέψοιντο
					middle
infinitive					περισκέψεσθαι
participle	m				περισκεψόμενος
	f				περισκεψομένη
	n				περισκεψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περιεσκεψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	περιεσκεψᾰ́μην	περιεσκέψω	περιεσκέψᾰτο	περιεσκέψᾰσθον	περιεσκεψᾰ́σθην	περιεσκεψᾰ́μεθᾰ	περιεσκέψᾰσθε	περιεσκέψᾰντο
	subjunctive	περισκέψωμαι	περισκέψῃ	περισκέψηται	περισκέψησθον	περισκέψησθον	περισκεψώμεθᾰ	περισκέψησθε	περισκέψωνται
	optative	περισκεψαίμην	περισκέψαιο	περισκέψαιτο	περισκέψαισθον	περισκεψαίσθην	περισκεψαίμεθᾰ	περισκέψαισθε	περισκέψαιντο
	imperative		περίσκεψαι	περισκεψᾰ́σθω	περισκέψᾰσθον	περισκεψᾰ́σθων		περισκέψᾰσθε	περισκεψᾰ́σθων
					middle
infinitive					περισκέψᾰσθαι
participle	m				περισκεψᾰ́μενος
	f				περισκεψᾰμένη
	n				περισκεψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: περιέσκεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	περιέσκεμμαι	περιέσκεψαι	περιέσκεπται	περιέσκεφθον	περιέσκεφθον	περιεσκέμμεθᾰ	περιέσκεφθε	περιεσκέπᾰται
	subjunctive	περιεσκεμμένος ὦ	περιεσκεμμένος ᾖς	περιεσκεμμένος ᾖ	περιεσκεμμένω ἦτον	περιεσκεμμένω ἦτον	περιεσκεμμένοι ὦμεν	περιεσκεμμένοι ἦτε	περιεσκεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	περιεσκεμμένος εἴην	περιεσκεμμένος εἴης	περιεσκεμμένος εἴη	περιεσκεμμένω εἴητον/εἶτον	περιεσκεμμένω εἰήτην/εἴτην	περιεσκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	περιεσκεμμένοι εἴητε/εἶτε	περιεσκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		περιέσκεψο	περιεσκέφθω	περιέσκεφθον	περιεσκέφθων		περιέσκεφθε	περιεσκέφθων

infinitive						περιεσκέφθαι
participle	m					περιεσκεμμένος
	f					περιεσκεμμένη
	n					περιεσκεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.