περίκομμα

Ancient Greek

Etymology

From περικόπτω (perikóptō, “to cut all round, mutilate”) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation
 

Noun

περῐ́κομμᾰ • (períkomma) n (genitive περῐκόμμᾰτος); third declension

  1. mincemeat, trimmings

Inflection
Third declension of τὸ περῐ́κομμᾰ; τοῦ περῐκόμμᾰτος (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ περῐ́κομμᾰ
tò períkomma		 τὼ περῐκόμμᾰτε
tṑ perikómmate		 τᾰ̀ περῐκόμμᾰτᾰ
tà perikómmata
Genitive τοῦ περῐκόμμᾰτος
toû perikómmatos		 τοῖν περῐκομμᾰ́τοιν
toîn perikommátoin		 τῶν περῐκομμᾰ́των
tôn perikommátōn
Dative τῷ περῐκόμμᾰτῐ
tôi perikómmati		 τοῖν περῐκομμᾰ́τοιν
toîn perikommátoin		 τοῖς περῐκόμμᾰσῐ / περῐκόμμᾰσῐν
toîs perikómmasi(n)
Accusative τὸ περῐ́κομμᾰ
tò períkomma		 τὼ περῐκόμμᾰτε
tṑ perikómmate		 τᾰ̀ περῐκόμμᾰτᾰ
tà perikómmata
Vocative περῐ́κομμᾰ
períkomma		 περῐκόμμᾰτε
perikómmate		 περῐκόμμᾰτᾰ
perikómmata
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms
  • περικομμάτιον (perikommátion)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.