παροξύτονος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.rok.sý.to.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.rokˈsy.to.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.rokˈsy.to.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.rokˈsy.to.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.rokˈsi.to.nos/
Adjective
πᾰροξῠ́τονος • (paroxútonos) m or f (neuter πᾰροξῠ́τονον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | πᾰροξῠ́τονος paroxútonos |
πᾰροξῠ́τονον paroxútonon |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠ́τονοι paroxútonoi |
πᾰροξῠ́τονᾰ paroxútona | ||||||||
| Genitive | πᾰροξῠτόνου paroxutónou |
πᾰροξῠτόνου paroxutónou |
πᾰροξῠτόνοιν paroxutónoin |
πᾰροξῠτόνοιν paroxutónoin |
πᾰροξῠτόνων paroxutónōn |
πᾰροξῠτόνων paroxutónōn | ||||||||
| Dative | πᾰροξῠτόνῳ paroxutónōi |
πᾰροξῠτόνῳ paroxutónōi |
πᾰροξῠτόνοιν paroxutónoin |
πᾰροξῠτόνοιν paroxutónoin |
πᾰροξῠτόνοις paroxutónois |
πᾰροξῠτόνοις paroxutónois | ||||||||
| Accusative | πᾰροξῠ́τονον paroxútonon |
πᾰροξῠ́τονον paroxútonon |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠτόνους paroxutónous |
πᾰροξῠ́τονᾰ paroxútona | ||||||||
| Vocative | πᾰροξῠ́τονε paroxútone |
πᾰροξῠ́τονον paroxútonon |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠτόνω paroxutónō |
πᾰροξῠ́τονοι paroxútonoi |
πᾰροξῠ́τονᾰ paroxútona | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πᾰροξῠτόνως paroxutónōs |
πᾰροξῠτονώτερος paroxutonṓteros |
πᾰροξῠτονώτᾰτος paroxutonṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
See also
- βαρύτονος (barútonos)
- ὀξύτονος (oxútonos)
- προπαροξύτονος (proparoxútonos)
References
- “παροξύτονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παροξύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
From Ancient Greek.
Adjective
παροξύτονος • (paroxýtonos) m (feminine παροξύτονη, neuter παροξύτονο)
- (grammar, linguistics) paroxytone, (of a word) having a stressed penultimate
Declension
Declension of παροξύτονος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παροξύτονος • | παροξύτονη • | παροξύτονο • | παροξύτονοι • | παροξύτονες • | παροξύτονα • |
| genitive | παροξύτονου • | παροξύτονης • | παροξύτονου • | παροξύτονων • | παροξύτονων • | παροξύτονων • |
| accusative | παροξύτονο • | παροξύτονη • | παροξύτονο • | παροξύτονους • | παροξύτονες • | παροξύτονα • |
| vocative | παροξύτονε • | παροξύτονη • | παροξύτονο • | παροξύτονοι • | παροξύτονες • | παροξύτονα • |
See also
- βαρύτονος (varýtonos, “barytone”)
- οξύτονος (oxýtonos, “oxytone”)
- προπαροξύτονος (proparoxýtonos, “proparoxytone”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.