παρεσκευασμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.res.keu̯.az.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.res.ke.wazˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.res.ce.βazˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.res.ce.vazˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.res.ce.vazˈme.nos/

Participle

πᾰρεσκευᾰσμένος • (pareskeuasménos) m (feminine πᾰρεσκευᾰσμένη, neuter πᾰρεσκευᾰσμένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of παρασκευάζω (paraskeuázō)

Declension

First and second declension of πᾰρεσκευᾰσμένος; πᾰρεσκευᾰσμένη; πᾰρεσκευᾰσμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρεσκευᾰσμένος pareskeuasménos	πᾰρεσκευᾰσμένη pareskeuasménē	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένοι pareskeuasménoi	πᾰρεσκευᾰσμέναι pareskeuasménai	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Genitive	πᾰρεσκευᾰσμένου pareskeuasménou	πᾰρεσκευᾰσμένης pareskeuasménēs	πᾰρεσκευᾰσμένου pareskeuasménou	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμέναιν pareskeuasménain	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn	πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn	πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn
Dative	πᾰρεσκευᾰσμένῳ pareskeuasménōi	πᾰρεσκευᾰσμένῃ pareskeuasménēi	πᾰρεσκευᾰσμένῳ pareskeuasménōi	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμέναιν pareskeuasménain	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμένοις pareskeuasménois	πᾰρεσκευᾰσμέναις pareskeuasménais	πᾰρεσκευᾰσμένοις pareskeuasménois
Accusative	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon	πᾰρεσκευᾰσμένην pareskeuasménēn	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένους pareskeuasménous	πᾰρεσκευᾰσμένᾱς pareskeuasménās	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Vocative	πᾰρεσκευᾰσμένε pareskeuasméne	πᾰρεσκευᾰσμένη pareskeuasménē	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένοι pareskeuasménoi	πᾰρεσκευᾰσμέναι pareskeuasménai	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρεσκευᾰσμένως pareskeuasménōs			πᾰρεσκευᾰσμενώτερος pareskeuasmenṓteros			πᾰρεσκευᾰσμενώτᾰτος pareskeuasmenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.