παραστάς

Ancient Greek

Etymology 1

From παρίστημι (parístēmi).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ras.tás/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.rasˈtas/

Noun

παραστᾰ́ς • (parastás) f (genitive παραστᾰ́δος); third declension

Inflection

Third declension of ἡ παραστᾰ́ς; τῆς παραστᾰ́δος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ παραστᾰ́ς hē parastás	τὼ παραστᾰ́δε tṑ parastáde	αἱ παραστᾰ́δες hai parastádes
Genitive	τῆς παραστᾰ́δος tês parastádos	τοῖν παραστᾰ́δοιν toîn parastádoin	τῶν παραστᾰ́δων tôn parastádōn
Dative	τῇ παραστᾰ́δῐ têi parastádi	τοῖν παραστᾰ́δοιν toîn parastádoin	ταῖς παραστᾰ́σῐ / παραστᾰ́σῐν taîs parastási(n)
Accusative	τὴν παραστᾰ́δᾰ tḕn parastáda	τὼ παραστᾰ́δε tṑ parastáde	τᾱ̀ς παραστᾰ́δᾰς tā̀s parastádas
Vocative	παραστᾰ́ς parastás	παραστᾰ́δε parastáde	παραστᾰ́δες parastádes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.

Derived terms

παστάς (pastás)

Etymology 2

Inflection of παρίστημι (parístēmi).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ras.tǎːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.rasˈtas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.rasˈtas/

Participle

πᾰρᾰστᾱ́ς • (parastā́s) m (feminine πᾰρᾰστᾶσᾰ, neuter πᾰρᾰστάν); first/third declension

aorist active participle of παρίστημι (parístēmi)

Inflection

First and third declension of πᾰρᾰστᾱ́ς; πᾰρᾰστᾶσᾰ; πᾰρᾰστᾰ́ν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρᾰστᾱ́ς parastā́s	πᾰρᾰστᾶσᾰ parastâsa	πᾰρᾰστᾰ́ν parastán	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾱ́σᾱ parastā́sā	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾰ́ντες parastántes	πᾰρᾰστᾶσαι parastâsai	πᾰρᾰστᾰ́ντᾰ parastánta
Genitive	πᾰρᾰστᾰ́ντος parastántos	πᾰρᾰστᾱ́σης parastā́sēs	πᾰρᾰστᾰ́ντος parastántos	πᾰρᾰστᾰ́ντοιν parastántoin	πᾰρᾰστᾱ́σαιν parastā́sain	πᾰρᾰστᾰ́ντοιν parastántoin	πᾰρᾰστᾰ́ντων parastántōn	πᾰρᾰστᾱσῶν parastāsôn	πᾰρᾰστᾰ́ντων parastántōn
Dative	πᾰρᾰστᾰ́ντῐ parastánti	πᾰρᾰστᾱ́σῃ parastā́sēi	πᾰρᾰστᾰ́ντῐ parastánti	πᾰρᾰστᾰ́ντοιν parastántoin	πᾰρᾰστᾱ́σαιν parastā́sain	πᾰρᾰστᾰ́ντοιν parastántoin	πᾰρᾰστᾶσῐ / πᾰρᾰστᾶσῐν parastâsi(n)	πᾰρᾰστᾱ́σαις parastā́sais	πᾰρᾰστᾶσῐ / πᾰρᾰστᾶσῐν parastâsi(n)
Accusative	πᾰρᾰστᾰ́ντᾰ parastánta	πᾰρᾰστᾶσᾰν parastâsan	πᾰρᾰστᾰ́ν parastán	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾱ́σᾱ parastā́sā	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾰ́ντᾰς parastántas	πᾰρᾰστᾱ́σᾱς parastā́sās	πᾰρᾰστᾰ́ντᾰ parastánta
Vocative	πᾰρᾰστᾱ́ς parastā́s	πᾰρᾰστᾶσᾰ parastâsa	πᾰρᾰστᾰ́ν parastán	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾱ́σᾱ parastā́sā	πᾰρᾰστᾰ́ντε parastánte	πᾰρᾰστᾰ́ντες parastántes	πᾰρᾰστᾶσαι parastâsai	πᾰρᾰστᾰ́ντᾰ parastánta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρᾰστᾰ́ντως parastántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.