παλίνδρομος

Ancient Greek

Etymology

From πάλιν (pálin, “again”) +‎ δρόμος (drómos, “racecourse”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lín.dro.mos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈlin.dro.mos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈlin.dro.mos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈlin.dro.mos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈlin.dro.mos/

Adjective

πᾰλῐ́νδρομος • (palíndromos) m or f (neuter πᾰλῐ́νδρομον); second declension

running back again, recurring
(figuratively) uncertain

Inflection

Second declension of πᾰλῐ́νδρομος; πᾰλῐ́νδρομον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πᾰλῐ́νδρομος palíndromos	πᾰλῐ́νδρομον palíndromon	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐ́νδρομοι palíndromoi	πᾰλῐ́νδρομᾰ palíndroma
Genitive	πᾰλῐνδρόμου palindrómou	πᾰλῐνδρόμου palindrómou	πᾰλῐνδρόμοιν palindrómoin	πᾰλῐνδρόμοιν palindrómoin	πᾰλῐνδρόμων palindrómōn	πᾰλῐνδρόμων palindrómōn
Dative	πᾰλῐνδρόμῳ palindrómōi	πᾰλῐνδρόμῳ palindrómōi	πᾰλῐνδρόμοιν palindrómoin	πᾰλῐνδρόμοιν palindrómoin	πᾰλῐνδρόμοις palindrómois	πᾰλῐνδρόμοις palindrómois
Accusative	πᾰλῐ́νδρομον palíndromon	πᾰλῐ́νδρομον palíndromon	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐνδρόμους palindrómous	πᾰλῐ́νδρομᾰ palíndroma
Vocative	πᾰλῐ́νδρομε palíndrome	πᾰλῐ́νδρομον palíndromon	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐνδρόμω palindrómō	πᾰλῐ́νδρομοι palíndromoi	πᾰλῐ́νδρομᾰ palíndroma
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πᾰλῐνδρόμως palindrómōs		πᾰλῐνδρομώτερος palindromṓteros		πᾰλῐνδρομώτᾰτος palindromṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

πᾰλῐνδρομέω (palindroméō)
πᾰλῐνδρομής (palindromḗs)
πᾰλῐνδρόμησῐς (palindrómēsis)
πᾰλῐνδρομῐκός (palindromikós)
πᾰλῐνδρομῐ́ᾱ (palindromíā)

Descendants

→ English: palindrome
→ Italian: palindromo