ορυγμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of ορύσσομαι (orýssomai), passive voice of ορύσσω (orýsso),[1] an archaic verb. See the ancient ὀρύσσω (orússō).
Pronunciation
- IPA(key): /o.ɾiɣˈme.nos/
- Hyphenation: ο‧ρυγ‧μέ‧νος
Usage notes
Found in compounds like
- ανορυγμένος (anorygménos)
- διορυγμένος (diorygménos)
- εξορυγμένος (exorygménos)
Declension
Declension of ορυγμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ορυγμένος • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένοι • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
| genitive | ορυγμένου • | ορυγμένης • | ορυγμένου • | ορυγμένων • | ορυγμένων • | ορυγμένων • |
| accusative | ορυγμένο • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένους • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
| vocative | ορυγμένε • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένοι • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
References
- "ορύσσω (& -γμένος)" - ορυγμένος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.