ορτύκιν

Pontic Greek

Alternative forms
  • ορτύκι (ortýki), ορτέκιν (ortékin), ορτέκ' (orték')

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ὀρτύκιον (ortúkion).

Noun

ορτύκιν (ortýkin) n

  1. quail (bird)

Derived terms
  • ορτυκομάννα (ortykománna)
  • ορτυκοφάει (ortykofáei)
  • ορτύκα (ortýka)

Descendants
  • → Laz: ოტრიკე (oťriǩe), ორტიკი (orťiǩi), ოტრიჭი (oťriç̌i)

References
  • Παπαδόπουλος, Άνθιμος (2016) “ορτύκιν”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), 2nd edition, Athens: Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, page 658a
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.