οπερέτα

Greek

Etymology

Borrowed from Italian operetta.

Pronunciation
  • IPA(key): /opeˈɾeta/
  • Hyphenation: ο‧πε‧ρέ‧τα

Noun

οπερέτα • (operéta) f (plural οπερέτες)

  1. (music) operetta (lighter version of opera)
    Οι Γκίλμπερτ και Σάλιβαν ήταν διάσημοι για τις οπερέτες τους.
    Oi Gkílmpert kai Sálivan ítan diásimoi gia tis operétes tous.
    Gilbert and Sullivan were famous for their operettas.
  2. (attributive, colloquial, derogatory, figuratively) joke, shambles (an event or thing lacking seriousness or only ostensibly serious)
    Η Ελλάδα έχει καταντήσει πλέον κράτος οπερέτα.
    I Elláda échei katantísei pléon krátos operéta.
    Greece has ended up as a joke state.

Declension
declension of οπερέτα
case     \     number singular plural
nominative οπερέτα • οπερέτες •
genitive οπερέτας • οπερετών •
accusative οπερέτα • οπερέτες •
vocative οπερέτα • οπερέτες •
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

Derived terms
  • οπερετικός (operetikós) (adjective)
  • όπερα f (ópera, “opera”)
  • άρια f (ária, “aria”)
  • λιμπρέτο n (limpréto, “libretto”)
  • θέατρο n (théatro, “theatre”)
  • μπαλέτο n (baléto, “ballet”)
  • μέγαρο μουσικής n (mégaro mousikís, “concert hall”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.