ολόκληρος

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ὁλόκληρος (holóklēros). From ὅλος (hólos, “whole”) +‎ κλῆρος (klêros, “a lot”).

Pronunciation
  • IPA(key): /oˈlokliros/
  • Hyphenation: ο‧λό‧κλη‧ρος

Adjective

ολόκληρος • (olókliros) m (feminine ολόκληρη, neuter ολόκληρο)

  1. whole, entire, complete

Declension
Declension of ολόκληρος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ολόκληρος • ολόκληρη • ολόκληρο • ολόκληροι • ολόκληρες • ολόκληρα •
genitive ολόκληρου • ολόκληρης • ολόκληρου • ολόκληρων • ολόκληρων • ολόκληρων •
accusative ολόκληρο • ολόκληρη • ολόκληρο • ολόκληρους • ολόκληρες • ολόκληρα •
vocative ολόκληρε • ολόκληρη • ολόκληρο • ολόκληροι • ολόκληρες • ολόκληρα •
  • ολοκλήρωμα n (oloklíroma)
  • ολοκληρώνω (olokliróno)
  • ολοκλήρωση f (oloklírosi)
  • and see: όλος (ólos, “all, whole”)

References
  1. Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.