ξυνειδώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.neː.dɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksy.niˈdos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksy.niˈðos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksy.niˈðos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksi.niˈðos/

Participle

ξῠνειδώς • (xuneidṓs) m (feminine ξῠνειδυῖᾰ, neuter ξῠνειδός); first/third declension

perfect active participle of ξύνοιδα (xúnoida)

Declension

First and third declension of ξῠνειδώς; ξῠνειδυῖᾰ; ξῠνειδός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδυῖᾰ xuneiduîa	ξῠνειδός xuneidós	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδότες xuneidótes	ξῠνειδυῖαι xuneiduîai	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Genitive	ξῠνειδότος xuneidótos	ξῠνειδυίᾱς xuneiduíās	ξῠνειδότος xuneidótos	ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδυίαιν xuneiduíain	ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδότων xuneidótōn	ξῠνειδυιῶν xuneiduiôn	ξῠνειδότων xuneidótōn
Dative	ξῠνειδότῐ xuneidóti	ξῠνειδυίᾳ xuneiduíāi	ξῠνειδότῐ xuneidóti	ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδυίαιν xuneiduíain	ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν xuneidósi(n)	ξῠνειδυίαις xuneiduíais	ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν xuneidósi(n)
Accusative	ξῠνειδότᾰ xuneidóta	ξῠνειδυῖᾰν xuneiduîan	ξῠνειδός xuneidós	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδότᾰς xuneidótas	ξῠνειδυίᾱς xuneiduíās	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Vocative	ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδυῖᾰ xuneiduîa	ξῠνειδός xuneidós	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδότες xuneidótes	ξῠνειδυῖαι xuneiduîai	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξῠνειδότως xuneidótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.

Noun

ξῠνειδώς • (xuneidṓs) m (genitive ξῠνειδότος); third declension

(Old Attic) accomplice

Declension

Third declension of ὁ ξῠνειδώς; τοῦ ξῠνειδότος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξῠνειδώς ho xuneidṓs	τὼ ξῠνειδότε tṑ xuneidóte	οἱ ξῠνειδότες hoi xuneidótes
Genitive	τοῦ ξῠνειδότος toû xuneidótos	τοῖν ξῠνειδότοιν toîn xuneidótoin	τῶν ξῠνειδότων tôn xuneidótōn
Dative	τῷ ξῠνειδότῐ tôi xuneidóti	τοῖν ξῠνειδότοιν toîn xuneidótoin	τοῖς ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν toîs xuneidósi(n)
Accusative	τὸν ξῠνειδότᾰ tòn xuneidóta	τὼ ξῠνειδότε tṑ xuneidóte	τοὺς ξῠνειδότᾰς toùs xuneidótas
Vocative	ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδότες xuneidótes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

ξυνειδώς

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Noun

Declension

Further reading