ναρθηκοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From νάρθηξ (nárthēx, “giant fennel”) +‎ -φόρος (-phóros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.tʰɛː.ko.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.tʰe̝.koˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.θi.koˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.θi.koˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.θi.koˈfo.ros/

Adjective

ναρθηκοφόρος • (narthēkophóros) m or f (neuter ναρθηκοφόρον); second declension

carrying a wand of giant fennel

Declension

Second declension of νᾰρθηκοφόρος; νᾰρθηκοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	νᾰρθηκοφόρος narthēkophóros	νᾰρθηκοφόρον narthēkophóron	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόροι narthēkophóroi	νᾰρθηκοφόρᾰ narthēkophóra
Genitive	νᾰρθηκοφόρου narthēkophórou	νᾰρθηκοφόρου narthēkophórou	νᾰρθηκοφόροιν narthēkophóroin	νᾰρθηκοφόροιν narthēkophóroin	νᾰρθηκοφόρων narthēkophórōn	νᾰρθηκοφόρων narthēkophórōn
Dative	νᾰρθηκοφόρῳ narthēkophórōi	νᾰρθηκοφόρῳ narthēkophórōi	νᾰρθηκοφόροιν narthēkophóroin	νᾰρθηκοφόροιν narthēkophóroin	νᾰρθηκοφόροις narthēkophórois	νᾰρθηκοφόροις narthēkophórois
Accusative	νᾰρθηκοφόρον narthēkophóron	νᾰρθηκοφόρον narthēkophóron	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόρους narthēkophórous	νᾰρθηκοφόρᾰ narthēkophóra
Vocative	νᾰρθηκοφόρε narthēkophóre	νᾰρθηκοφόρον narthēkophóron	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόρω narthēkophórō	νᾰρθηκοφόροι narthēkophóroi	νᾰρθηκοφόρᾰ narthēkophóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	νᾰρθηκοφόρως narthēkophórōs		νᾰρθηκοφορώτερος narthēkophorṓteros		νᾰρθηκοφορώτᾰτος narthēkophorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: ναρθηκοφόρος (narthikofóros)