μόνιμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek μόνιμος (mónimos); equivalent to μένω (méno) +‎ -ιμος (-imos).

Adjective

μόνιμος • (mónimos) m (feminine μόνιμη, neuter μόνιμο)

(military) regular, standing (of an army)
permanent, constant

Declension

Declension of μόνιμος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μόνιμος •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμοι •	μόνιμες •	μόνιμα •
genitive	μόνιμου •	μόνιμης •	μόνιμου •	μόνιμων •	μόνιμων •	μόνιμων •
accusative	μόνιμο •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμους •	μόνιμες •	μόνιμα •
vocative	μόνιμε •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμοι •	μόνιμες •	μόνιμα •

Related terms

μόνιμος λοχίας m (mónimos lochías, “regular sergeant”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.