μπεσαλής
Greek
Etymology
From μπέσα (bésa) + -αλής (-alís).
Noun
μπεσαλής • (besalís) m (plural μπεσαλήδες, feminine μπεσαλού)
- trustworthy person
- Antonym: μπαμπέσης (bampésis)
Declension
declension of μπεσαλής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μπεσαλής • | μπεσαλήδες • |
| genitive | μπεσαλή • | μπεσαλήδων • |
| accusative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
| vocative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
Derived terms
- μπεσαλίδικος (besalídikos)
Descendants
- → Aromanian: besalã
References
- μπεσαλής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.