μονολεκτικός
Greek
Adjective
μονολεκτικός • (monolektikós) m (feminine μονολεκτική, neuter μονολεκτικό)
Declension
Declension of μονολεκτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μονολεκτικός • | μονολεκτική • | μονολεκτικό • | μονολεκτικοί • | μονολεκτικές • | μονολεκτικά • |
| genitive | μονολεκτικού • | μονολεκτικής • | μονολεκτικού • | μονολεκτικών • | μονολεκτικών • | μονολεκτικών • |
| accusative | μονολεκτικό • | μονολεκτική • | μονολεκτικό • | μονολεκτικούς • | μονολεκτικές • | μονολεκτικά • |
| vocative | μονολεκτικέ • | μονολεκτική • | μονολεκτικό • | μονολεκτικοί • | μονολεκτικές • | μονολεκτικά • |
Related terms
- πολυλεκτικός (polylektikós, “polylectic”)
See also
- περιφραστικός (perifrastikós, “periphrastic”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.