μοναστικός
Greek
Adjective
μοναστικός • (monastikós) m (feminine μοναστική, neuter μοναστικό)
- monastic (pertaining to monasteries or monks)
Declension
Declension of μοναστικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μοναστικός • | μοναστική • | μοναστικό • | μοναστικοί • | μοναστικές • | μοναστικά • |
| genitive | μοναστικού • | μοναστικής • | μοναστικού • | μοναστικών • | μοναστικών • | μοναστικών • |
| accusative | μοναστικό • | μοναστική • | μοναστικό • | μοναστικούς • | μοναστικές • | μοναστικά • |
| vocative | μοναστικέ • | μοναστική • | μοναστικό • | μοναστικοί • | μοναστικές • | μοναστικά • |
Synonyms
- μοναχικός (monachikós)
- καλογερικός (kalogerikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.