μογήσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.ɡɛ̌ː.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /moˈɡe̝.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /moˈʝi.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /moˈʝi.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /moˈʝi.sas/

Participle

μογήσᾱς • (mogḗsās) m (feminine μογήσᾱσᾰ, neuter μογῆσᾰν); first/third declension

aorist active participle of μογέω (mogéō)

Declension

First and third declension of μογήσᾱς; μογήσᾱσᾰ; μογῆσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μογήσᾱς mogḗsās	μογήσᾱσᾰ mogḗsāsa	μογῆσᾰν mogêsan	μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante	μογήσᾰντες mogḗsantes	μογήσᾱσαι mogḗsāsai	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Genitive	μογήσᾰντος mogḗsantos	μογησᾱ́σης mogēsā́sēs	μογήσᾰντος mogḗsantos	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογησᾱ́σαιν mogēsā́sain	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογησᾰ́ντων mogēsántōn	μογησᾱσῶν mogēsāsôn	μογησᾰ́ντων mogēsántōn
Dative	μογήσᾰντῐ mogḗsanti	μογησᾱ́σῃ mogēsā́sēi	μογήσᾰντῐ mogḗsanti	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογησᾱ́σαιν mogēsā́sain	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογήσᾱσῐ / μογήσᾱσῐν mogḗsāsi(n)	μογησᾱ́σαις mogēsā́sais	μογήσᾱσῐ / μογήσᾱσῐν mogḗsāsi(n)
Accusative	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta	μογήσᾱσᾰν mogḗsāsan	μογῆσᾰν mogêsan	μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante	μογήσᾰντᾰς mogḗsantas	μογησᾱ́σᾱς mogēsā́sās	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Vocative	μογήσᾱς mogḗsās	μογήσᾱσᾰ mogḗsāsa	μογῆσᾰν mogêsan	μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante	μογήσᾰντες mogḗsantes	μογήσᾱσαι mogḗsāsai	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μογησᾰ́ντως mogēsántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.