μέρμερος

Ancient Greek

Etymology

Under μέριμνα (mérimna, “care, thought, solicitude”), the primary thematic root-verb Sanskrit स्मरति (smarati, “to remember, recall”), Avestan 𐬨𐬁𐬭𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌 (māraiieⁱti, “to remember”) was adduced. The length of the vowel in μέρμηρα (mérmēra, “care, trouble”), was explained by Frisk from the verb μερμηρίζω (mermērízō), where he ascribed it to the meter. Yet, this is no sufficient explanation: the interchange ε/η rather points to Pre-Greek origin, according to Beekes.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mér.me.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmer.me.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmer.me.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmer.me.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmer.me.ros/

Adjective

μέρμερος • (mérmeros) m or f (neuter μέρμερον); second declension

mischievous, baneful
(of persons) captious, fastidious

Declension

Second declension of μέρμερος; μέρμερον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μέρμερος mérmeros	μέρμερον mérmeron	μερμέρω mermérō	μερμέρω mermérō	μέρμεροι mérmeroi	μέρμερᾰ mérmera
Genitive	μερμέρου mermérou	μερμέρου mermérou	μερμέροιν merméroin	μερμέροιν merméroin	μερμέρων mermérōn	μερμέρων mermérōn
Dative	μερμέρῳ mermérōi	μερμέρῳ mermérōi	μερμέροιν merméroin	μερμέροιν merméroin	μερμέροις mermérois	μερμέροις mermérois
Accusative	μέρμερον mérmeron	μέρμερον mérmeron	μερμέρω mermérō	μερμέρω mermérō	μερμέρους mermérous	μέρμερᾰ mérmera
Vocative	μέρμερε mérmere	μέρμερον mérmeron	μερμέρω mermérō	μερμέρω mermérō	μέρμεροι mérmeroi	μέρμερᾰ mérmera
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μερμέρως mermérōs		μερμερώτερος mermerṓteros		μερμερώτᾰτος mermerṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

μερμέρῐος (mermérios)
μέρμηρᾰ (mérmēra)
μερμηρῐ́ζω (mermērízō)