κριτική

Greek

Etymology

Learned borrowing from French critique & German Kritik, from Ancient Greek κριτική (τέχνη) (kritikḗ (tékhnē), “art of judging”), substantivised feminine of adjective κριτικός (kritikós).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /kɾi.tiˈci/
  • Hyphenation: κρι‧τι‧κή
  • Homophones: κριτικοί (kritikoí), Κρητικοί (Kritikoí), κρητικοί (kritikoí)

Noun

κριτική • (kritikí) f (plural κριτικές)

  1. critique

Declension
declension of κριτική
case     \     number singular plural
nominative κριτική • κριτικές •
genitive κριτικής • κριτικών •
accusative κριτική • κριτικές •
vocative κριτική • κριτικές •

Adjective

κριτική • (kritikí)

  1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of κριτικός (kritikós).

References
  1. κριτική - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.