κράνος

Ancient Greek

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

κρᾰ́νος • (krános) n (genitive κρᾰ́νους or κρᾰ́νεος); third declension

Third declension of τὸ κρᾰ́νος; τοῦ κρᾰ́νους (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ κρᾰ́νος tò krános	τὼ κρᾰ́νει tṑ kránei	τᾰ̀ κρᾰ́νη tà kránē
Genitive	τοῦ κρᾰ́νους toû kránous	τοῖν κρᾰνοῖν toîn kranoîn	τῶν κρᾰνῶν tôn kranôn
Dative	τῷ κρᾰ́νει tôi kránei	τοῖν κρᾰνοῖν toîn kranoîn	τοῖς κρᾰ́νεσῐ / κρᾰ́νεσῐν toîs kránesi(n)
Accusative	τὸ κρᾰ́νος tò krános	τὼ κρᾰ́νει tṑ kránei	τᾰ̀ κρᾰ́νη tà kránē
Vocative	κρᾰ́νος krános	κρᾰ́νει kránei	κρᾰ́νη kránē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of τὸ κρᾰ́νος; τοῦ κρᾰ́νεος (Ionic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ κρᾰ́νος tò krános	τὼ κρᾰ́νει / κρᾰ́νεε tṑ kránei / kránee	τᾰ̀ κρᾰ́νεᾰ tà kránea
Genitive	τοῦ κρᾰ́νεος / κρᾰ́νευς toû kráneos / kráneus	τοῖν κρᾰνέοιν toîn kranéoin	τῶν κρᾰνέων tôn kranéōn
Dative	τῷ κρᾰ́νει / κρᾰ́νεῐ̈ tôi kránei / kráneï	τοῖν κρᾰνέοιν toîn kranéoin	τοῖσῐ / τοῖσῐν κρᾰ́νεσῐ / κρᾰ́νεσῐν toîsi(n) kránesi(n)
Accusative	τὸ κρᾰ́νος tò krános	τὼ κρᾰ́νει / κρᾰ́νεε tṑ kránei / kránee	τᾰ̀ κρᾰ́νεᾰ tà kránea
Vocative	κρᾰ́νος krános	κρᾰ́νει / κρᾰ́νεε kránei / kránee	κρᾰ́νεᾰ kránea
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

“κράνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

See κρανίο (kranío, “skull, head”)

κράνος • (krános) n (plural κράνη)

declension of κράνος

case \ number	singular	plural
nominative	κράνος •	κράνη •
genitive	κράνους •	κρανών •
accusative	κράνος •	κράνη •
vocative	κράνος •	κράνη •
The ungrammatical plural κράνοι is found

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.