κουτάλι

From Byzantine Greek κουτάλιν (koutálin), from Koine Greek κουτάλιον (koutálion) and κωτάλιον (kōtálion), diminutives of Ancient Greek κώταλις (kṓtalis, “ladle, stirrer”).

κουτάλι • (koutáli) n (plural κουτάλια)

1. (cutlery) spoon
2. (figuratively) spoon (metal lure for fishing)

• κουτάλα f (koutála, “ladle”)
• κουταλάκι n (koutaláki, “tea spoon”)
• κουταλιά f (koutaliá, “spoonful”)
• γλυκό του κουταλιού n (glykó tou koutalioú, “spoon sweet”)
• κοφτό κουτάλι (koftó koutáli, “level spoonful”)

• see: Greek phrasebook

• κουτάλι on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el