κουρσάρος
Greek
Noun
κουρσάρος • (koursáros) m (plural κουρσάροι, feminine πειρατίνα)
Declension
declension of κουρσάρος
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | κουρσάρος • | κουρσάροι • |
| genitive | κουρσάρου • | κουρσάρων • |
| accusative | κουρσάρο • | κουρσάρους • |
| vocative | κουρσάρε • | κουρσάροι • |
Related terms
- κουρσεύω (koursévo, “to plunder”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.