κουμπί

Greek

Etymology

From Ancient Greek κομβίον (kombíon).

Noun

κουμπί • (koumpí) n (plural κουμπιά)

button (fastener for clothing)
button (instrument control)

Declension

declension of κουμπί

case \ number	singular	plural
nominative	κουμπί •	κουμπιά •
genitive	κουμπιού •	κουμπιών •
accusative	κουμπί •	κουμπιά •
vocative	κουμπί •	κουμπιά •

Synonyms

(Katharevousa): κομβίον n (komvíon)

Coordinate terms

αθηλύκωτος (athilýkotos, “not buttoned”)

Derived terms

ακούμπωτος (akoúmpotos, “unbuttoned”)
κουμπότρυπα f (koumpótrypa, “buttonhole”)
τα κουμπιά της Αλέξαινας (ta koumpiá tis Aléxainas, “(therein lies) the rub”)
κουμπώνω (koumpóno, “to button, to buckle”)

Descendants

→ Laz: კურუმპი (ǩurump̌i)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.