κλονέω

Ancient Greek

Etymology

κλόνος (klónos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /klo.né.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kloˈne.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kloˈne.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kloˈne.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kloˈne.o/

Verb

κλονέω • (klonéō)

to drive in confusion
to cause to rush wildly
to ruffle

Conjugation

Present: κλονέω, κλονέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλονέω	κλονέεις	κλονέει	κλονέετον	κλονέετον	κλονέομεν	κλονέετε	κλονέουσῐ(ν)
	subjunctive	κλονέω	κλονέῃς	κλονέῃ	κλονέητον	κλονέητον	κλονέωμεν	κλονέητε	κλονέωσῐ(ν)
	optative	κλονέοιμῐ	κλονέοις	κλονέοι	κλονέοιτον	κλονεοίτην	κλονέοιμεν	κλονέοιτε	κλονέοιεν
	imperative		κλόνεε	κλονεέτω	κλονέετον	κλονεέτων		κλονέετε	κλονεόντων
middle/ passive	indicative	κλονέομαι	κλονέῃ, κλονέει	κλονέεται	κλονέεσθον	κλονέεσθον	κλονεόμεθᾰ	κλονέεσθε	κλονέονται
	subjunctive	κλονέωμαι	κλονέῃ	κλονέηται	κλονέησθον	κλονέησθον	κλονεώμεθᾰ	κλονέησθε	κλονέωνται
	optative	κλονεοίμην	κλονέοιο	κλονέοιτο	κλονέοισθον	κλονεοίσθην	κλονεοίμεθᾰ	κλονέοισθε	κλονέοιντο
	imperative		κλονέου	κλονεέσθω	κλονέεσθον	κλονεέσθων		κλονέεσθε	κλονεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλονέειν				κλονέεσθαι
participle	m	κλονέων				κλονεόμενος
	f	κλονέουσᾰ				κλονεομένη
	n	κλονέον				κλονεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κλονῶ, κλονοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλονῶ	κλονεῖς	κλονεῖ	κλονεῖτον	κλονεῖτον	κλονοῦμεν	κλονεῖτε	κλονοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κλονῶ	κλονῇς	κλονῇ	κλονῆτον	κλονῆτον	κλονῶμεν	κλονῆτε	κλονῶσῐ(ν)
	optative	κλονοίην, κλονοῖμῐ	κλονοίης, κλονοῖς	κλονοίη, κλονοῖ	κλονοῖτον, κλονοίητον	κλονοίτην, κλονοιήτην	κλονοῖμεν, κλονοίημεν	κλονοῖτε, κλονοίητε	κλονοῖεν, κλονοίησᾰν
	imperative		κλόνει	κλονείτω	κλονεῖτον	κλονείτων		κλονεῖτε	κλονούντων
middle/ passive	indicative	κλονοῦμαι	κλονεῖ, κλονῇ	κλονεῖται	κλονεῖσθον	κλονεῖσθον	κλονούμεθᾰ	κλονεῖσθε	κλονοῦνται
	subjunctive	κλονῶμαι	κλονῇ	κλονῆται	κλονῆσθον	κλονῆσθον	κλονώμεθᾰ	κλονῆσθε	κλονῶνται
	optative	κλονοίμην	κλονοῖο	κλονοῖτο	κλονοῖσθον	κλονοίσθην	κλονοίμεθᾰ	κλονοῖσθε	κλονοῖντο
	imperative		κλονοῦ	κλονείσθω	κλονεῖσθον	κλονείσθων		κλονεῖσθε	κλονείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλονεῖν				κλονεῖσθαι
participle	m	κλονῶν				κλονούμενος
	f	κλονοῦσᾰ				κλονουμένη
	n	κλονοῦν				κλονούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκλόνεον, ἐκλονεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλόνεον	ἐκλόνεες	ἐκλόνεε(ν)	ἐκλονέετον	ἐκλονεέτην	ἐκλονέομεν	ἐκλονέετε	ἐκλόνεον
middle/ passive	indicative	ἐκλονεόμην	ἐκλονέου	ἐκλονέετο	ἐκλονέεσθον	ἐκλονεέσθην	ἐκλονεόμεθᾰ	ἐκλονέεσθε	ἐκλονέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκλόνουν, ἐκλονούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλόνουν	ἐκλόνεις	ἐκλόνει	ἐκλονεῖτον	ἐκλονείτην	ἐκλονοῦμεν	ἐκλονεῖτε	ἐκλόνουν
middle/ passive	indicative	ἐκλονούμην	ἐκλονοῦ	ἐκλονεῖτο	ἐκλονεῖσθον	ἐκλονείσθην	ἐκλονούμεθᾰ	ἐκλονεῖσθε	ἐκλονοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κλόνεον, κλονεόμην (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλόνεον	κλόνεες	κλόνεε(ν)	κλονέετον	κλονεέτην	κλονέομεν	κλονέετε	κλόνεον
middle/ passive	indicative	κλονεόμην	κλονέου	κλονέετο	κλονέεσθον	κλονεέσθην	κλονεόμε(σ)θᾰ	κλονέεσθε	κλονέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κλόνευν, κλονεύμην (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλόνευν	κλόνεις	κλόνει	κλονεῖτον	κλονείτην	κλονεῦμεν	κλονεῖτε	κλόνευν
middle/ passive	indicative	κλονεύμην	κλονεῖο/κλονέο	κλονεῖτο	κλονεῖσθον	κλονείσθην	κλονεύμε(σ)θᾰ	κλονεῖσθε	κλονεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κλονήσω, κλονήσομαι, κλονηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλονήσω	κλονήσεις	κλονήσει	κλονήσετον	κλονήσετον	κλονήσομεν	κλονήσετε	κλονήσουσῐ(ν)
active	optative	κλονήσοιμῐ	κλονήσοις	κλονήσοι	κλονήσοιτον	κλονησοίτην	κλονήσοιμεν	κλονήσοιτε	κλονήσοιεν
middle	indicative	κλονήσομαι	κλονήσῃ, κλονήσει	κλονήσεται	κλονήσεσθον	κλονήσεσθον	κλονησόμεθᾰ	κλονήσεσθε	κλονήσονται
middle	optative	κλονησοίμην	κλονήσοιο	κλονήσοιτο	κλονήσοισθον	κλονησοίσθην	κλονησοίμεθᾰ	κλονήσοισθε	κλονήσοιντο
passive	indicative	κλονηθήσομαι	κλονηθήσῃ	κλονηθήσεται	κλονηθήσεσθον	κλονηθήσεσθον	κλονηθησόμεθᾰ	κλονηθήσεσθε	κλονηθήσονται
passive	optative	κλονηθησοίμην	κλονηθήσοιο	κλονηθήσοιτο	κλονηθήσοισθον	κλονηθησοίσθην	κλονηθησοίμεθᾰ	κλονηθήσοισθε	κλονηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλονήσειν			κλονήσεσθαι		κλονηθήσεσθαι
participle	m	κλονήσων			κλονησόμενος		κλονηθησόμενος
	f	κλονήσουσᾰ			κλονησομένη		κλονηθησομένη
	n	κλονῆσον			κλονησόμενον		κλονηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκλόνησᾰ, ἐκλονησᾰ́μην, ἐκλονήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλόνησᾰ	ἐκλόνησᾰς	ἐκλόνησε(ν)	ἐκλονήσᾰτον	ἐκλονησᾰ́την	ἐκλονήσᾰμεν	ἐκλονήσᾰτε	ἐκλόνησᾰν
	subjunctive	κλονήσ̓ω	κλονήσ̓ῃς	κλονήσ̓ῃ	κλονήσ̓ητον	κλονήσ̓ητον	κλονήσ̓ωμεν	κλονήσ̓ητε	κλονήσ̓ωσῐ(ν)
	optative	κλονήσ̓αιμῐ	κλονήσ̓ειᾰς, κλονήσ̓αις	κλονήσ̓ειε(ν), κλονήσ̓αι	κλονήσ̓αιτον	κλονησ̓αίτην	κλονήσ̓αιμεν	κλονήσ̓αιτε	κλονήσ̓ειᾰν, κλονήσ̓αιεν
	imperative		κλόνησ̓ον	κλονησ̓ᾰ́τω	κλονήσ̓ᾰτον	κλονησ̓ᾰ́των		κλονήσ̓ᾰτε	κλονησ̓ᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκλονησᾰ́μην	ἐκλονήσω	ἐκλονήσᾰτο	ἐκλονήσᾰσθον	ἐκλονησᾰ́σθην	ἐκλονησᾰ́μεθᾰ	ἐκλονήσᾰσθε	ἐκλονήσᾰντο
	subjunctive	κλονήσ̓ωμαι	κλονήσ̓ῃ	κλονήσ̓ηται	κλονήσ̓ησθον	κλονήσ̓ησθον	κλονησ̓ώμεθᾰ	κλονήσ̓ησθε	κλονήσ̓ωνται
	optative	κλονησ̓αίμην	κλονήσ̓αιο	κλονήσ̓αιτο	κλονήσ̓αισθον	κλονησ̓αίσθην	κλονησ̓αίμεθᾰ	κλονήσ̓αισθε	κλονήσ̓αιντο
	imperative		κλόνησ̓αι	κλονησ̓ᾰ́σθω	κλονήσ̓ᾰσθον	κλονησ̓ᾰ́σθων		κλονήσ̓ᾰσθε	κλονησ̓ᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλονήθην	ἐκλονήθης	ἐκλονήθη	ἐκλονήθητον	ἐκλονηθήτην	ἐκλονήθημεν	ἐκλονήθητε	ἐκλονήθησᾰν
	subjunctive	κλονηθῶ	κλονηθῇς	κλονηθῇ	κλονηθῆτον	κλονηθῆτον	κλονηθῶμεν	κλονηθῆτε	κλονηθῶσῐ(ν)
	optative	κλονηθείην	κλονηθείης	κλονηθείη	κλονηθεῖτον, κλονηθείητον	κλονηθείτην, κλονηθειήτην	κλονηθεῖμεν, κλονηθείημεν	κλονηθεῖτε, κλονηθείητε	κλονηθεῖεν, κλονηθείησᾰν
	imperative		κλονήθητῐ	κλονηθήτω	κλονήθητον	κλονηθήτων		κλονήθητε	κλονηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλονῆσ̓αι			κλονήσ̓ᾰσθαι		κλονηθῆναι
participle	m	κλονήσ̓ᾱς			κλονησ̓ᾰ́μενος		κλονηθείς
	f	κλονήσ̓ᾱσᾰ			κλονησ̓ᾰμένη		κλονηθεῖσᾰ
	n	κλονῆσ̓ᾰν			κλονησ̓ᾰ́μενον		κλονηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.