κλέω

Ancient Greek

κλέω • (kléō)

Present: κλέω, κλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλέω	κλέεις	κλέει	κλέετον	κλέετον	κλέομεν	κλέετε	κλέουσῐ(ν)
	subjunctive	κλέω	κλέῃς	κλέῃ	κλέητον	κλέητον	κλέωμεν	κλέητε	κλέωσῐ(ν)
	optative	κλέοιμῐ	κλέοις	κλέοι	κλέοιτον	κλεοίτην	κλέοιμεν	κλέοιτε	κλέοιεν
	imperative		κλέε	κλεέτω	κλέετον	κλεέτων		κλέετε	κλεόντων
middle/ passive	indicative	κλέομαι	κλέῃ, κλέει	κλέεται	κλέεσθον	κλέεσθον	κλεόμεθᾰ	κλέεσθε	κλέονται
	subjunctive	κλέωμαι	κλέῃ	κλέηται	κλέησθον	κλέησθον	κλεώμεθᾰ	κλέησθε	κλέωνται
	optative	κλεοίμην	κλέοιο	κλέοιτο	κλέοισθον	κλεοίσθην	κλεοίμεθᾰ	κλέοισθε	κλέοιντο
	imperative		κλέου	κλεέσθω	κλέεσθον	κλεέσθων		κλέεσθε	κλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλέειν				κλέεσθαι
participle	m	κλέων				κλεόμενος
	f	κλέουσᾰ				κλεομένη
	n	κλέον				κλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κλῶ, κλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλῶ	κλεῖς	κλεῖ	κλεῖτον	κλεῖτον	κλοῦμεν	κλεῖτε	κλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κλῶ	κλῇς	κλῇ	κλῆτον	κλῆτον	κλῶμεν	κλῆτε	κλῶσῐ(ν)
	optative	κλοίην, κλοῖμῐ	κλοίης, κλοῖς	κλοίη, κλοῖ	κλοῖτον, κλοίητον	κλοίτην, κλοιήτην	κλοῖμεν, κλοίημεν	κλοῖτε, κλοίητε	κλοῖεν, κλοίησᾰν
	imperative		κλεῖ	κλείτω	κλεῖτον	κλείτων		κλεῖτε	κλούντων
middle/ passive	indicative	κλοῦμαι	κλεῖ, κλῇ	κλεῖται	κλεῖσθον	κλεῖσθον	κλούμεθᾰ	κλεῖσθε	κλοῦνται
	subjunctive	κλῶμαι	κλῇ	κλῆται	κλῆσθον	κλῆσθον	κλώμεθᾰ	κλῆσθε	κλῶνται
	optative	κλοίμην	κλοῖο	κλοῖτο	κλοῖσθον	κλοίσθην	κλοίμεθᾰ	κλοῖσθε	κλοῖντο
	imperative		κλοῦ	κλείσθω	κλεῖσθον	κλείσθων		κλεῖσθε	κλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλεῖν				κλεῖσθαι
participle	m	κλῶν				κλούμενος
	f	κλοῦσᾰ				κλουμένη
	n	κλοῦν				κλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκλεον, ἐκλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλεον	ἔκλεες	ἔκλεε(ν)	ἐκλέετον	ἐκλεέτην	ἐκλέομεν	ἐκλέετε	ἔκλεον
middle/ passive	indicative	ἐκλεόμην	ἐκλέου	ἐκλέετο	ἐκλέεσθον	ἐκλεέσθην	ἐκλεόμεθᾰ	ἐκλέεσθε	ἐκλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκλουν, ἐκλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλουν	ἔκλεις	ἔκλει	ἐκλεῖτον	ἐκλείτην	ἐκλοῦμεν	ἐκλεῖτε	ἔκλουν
middle/ passive	indicative	ἐκλούμην	ἐκλοῦ	ἐκλεῖτο	ἐκλεῖσθον	ἐκλείσθην	ἐκλούμεθᾰ	ἐκλεῖσθε	ἐκλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

κλέω • (kléō)

“κλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“κλέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κλέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“κλέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.