κεστροσφενδόνη

Ancient Greek

From κέστρος (késtros, “bolt discharged from engines”) +‎ σφενδόνη (sphendónē, “sling”).

κεστροσφενδόνη • (kestrosphendónē) f (genitive κεστροσφενδόνης); first declension

First declension of ἡ κεστροσφενδόνη; τῆς κεστροσφενδόνης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κεστροσφενδόνη hē kestrosphendónē	τὼ κεστροσφενδόνᾱ tṑ kestrosphendónā	αἱ κεστροσφενδόναι hai kestrosphendónai
Genitive	τῆς κεστροσφενδόνης tês kestrosphendónēs	τοῖν κεστροσφενδόναιν toîn kestrosphendónain	τῶν κεστροσφενδονῶν tôn kestrosphendonôn
Dative	τῇ κεστροσφενδόνῃ têi kestrosphendónēi	τοῖν κεστροσφενδόναιν toîn kestrosphendónain	ταῖς κεστροσφενδόναις taîs kestrosphendónais
Accusative	τὴν κεστροσφενδόνην tḕn kestrosphendónēn	τὼ κεστροσφενδόνᾱ tṑ kestrosphendónā	τᾱ̀ς κεστροσφενδόνᾱς tā̀s kestrosphendónās
Vocative	κεστροσφενδόνη kestrosphendónē	κεστροσφενδόνᾱ kestrosphendónā	κεστροσφενδόναι kestrosphendónai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.