κελί

Greek

Etymology

From Byzantine Greek κελλίν (kellín), from Koine Greek κελλίον (kellíon), from Ancient Greek κέλλα (kélla), from Latin cella.

Noun

κελί • (kelí) n (plural κελιά)

  1. cell (in monastery or prison)
    κελί φυλακής ― kelí fylakís ― prison cell

Declension
declension of κελί
case     \     number singular plural
nominative κελί • κελιά •
genitive κελιού • κελιών •
accusative κελί • κελιά •
vocative κελί • κελιά •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.