κατηγορούμενο
Greek
Etymology
Substantivised neuter of the passive present participle κατηγορούμενος (katigoroúmenos) of verb κατηγορώ (katigoró). Learnedly, from Ancient Greek κατηγορούμενον (katēgoroúmenon), substantivised neuter participle of κατηγορῶ (katēgorô), contracted form of κατηγορέω (katēgoréō).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ti.ɣoˈɾu.me.no/
- Hyphenation: κα‧τη‧γο‧ρού‧με‧νο
Noun
κατηγορούμενο • (katigoroúmeno) n (plural κατηγορούμενα)
- (grammar, linguistics) predicative
- "Ο Γιώργος είναι πονηρός" - Το κατηγορούμενο του υποκειμένου είναι το επίθετο "πονηρός".
- "O Giórgos eínai ponirós" - To katigoroúmeno tou ypokeiménou eínai to epítheto "ponirós".
- "George is wicked" - The predicative of the subject is the adjective "wicked".
Declension
declension of κατηγορούμενο
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | κατηγορούμενο • | κατηγορούμενα • |
| genitive | κατηγορουμένου •, κατηγορούμενου • | κατηγορουμένων • |
| accusative | κατηγορούμενο • | κατηγορούμενα • |
| vocative | κατηγορούμενο • | κατηγορούμενα • |
Participle
κατηγορούμενο • (katigoroúmeno)
- Accusative masculine singular form of κατηγορούμενος (katigoroúmenos).
- Nominative, accusative and vocative neuter singular form of κατηγορούμενος (katigoroúmenos).
Related terms
- κατηγόρημα n (katigórima, “predicate”)
- κατηγορούμενος (katigoroúmenos, “accused”, passive present participle & noun)
- and see: κατηγορώ (katigoró, “accuse”)
References
- κατηγορούμενο - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.