κατηγορία

• κᾰτηγορῐ́η (katēgoríē) — Ionic

From κᾰτηγορέω (katēgoréō, “I accuse, speak against”) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

κᾰτηγορῐ́ᾱ • (katēgoríā) f (genitive κᾰτηγορῐ́ᾱς); first declension

1. charge, accusation
2. (logic) predication, category

• Greek: κατηγορία (katigoría)
• → Georgian: კატეგორია (ḳaṭegoria)
• → Late Latin: catēgoria (see there for further descendants)

• “κατηγορία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κατηγορία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κατηγορία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G2724 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accusation idem, page 8.
  • category idem, page 118.
  • denunciation idem, page 211.
  • invective idem, page 456.
  • philippic idem, page 610.
  • predicable idem, page 634.
  • tirade idem, page 877.

From Ancient Greek.

κατηγορία • (katigoría) f (plural κατηγορίες)

1. category

   Άρθρα στην κατηγορία «Ουσιαστικά».

   Árthra stin katigoría «Ousiastiká».

   Articles in the category “Nouns”.

2. accusation, charge

   Η κατηγορία εναντίον μας ήταν …

   I katigoría enantíon mas ítan …

   The charge against us was …

• (accusation): έγκληση f (égklisi)

• αβανιά f (avaniá, “false accusation”)

• αλληλοκατηγορία f (allilokatigoría, “recrimination”)
• and see: κατηγορώ (katigoró, “to accuse”)

• → Romanian: catigorie