καταρρέζω

Ancient Greek

From κατα- (kata-) +‎ ῥέζω (rhézō).

κᾰταρρέζω • (katarrhézō)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰταρρέζω	κᾰταρρέζεις	κᾰταρρέζει	κᾰταρρέζετον	κᾰταρρέζετον	κᾰταρρέζομεν	κᾰταρρέζετε	κᾰταρρέζουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰταρρέζω	κᾰταρρέζῃς	κᾰταρρέζῃ	κᾰταρρέζητον	κᾰταρρέζητον	κᾰταρρέζωμεν	κᾰταρρέζητε	κᾰταρρέζωσῐ(ν)
	optative	κᾰταρρέζοιμῐ	κᾰταρρέζοις	κᾰταρρέζοι	κᾰταρρέζοιτον	κᾰταρρεζοίτην	κᾰταρρέζοιμεν	κᾰταρρέζοιτε	κᾰταρρέζοιεν
	imperative		κᾰτάρρεζε	κᾰταρρεζέτω	κᾰταρρέζετον	κᾰταρρεζέτων		κᾰταρρέζετε	κᾰταρρεζόντων
		active
infinitive		κᾰταρρέζειν
participle	m	κᾰταρρέζων
	f	κᾰταρρέζουσᾰ
	n	κᾰταρρέζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: καρρέζω (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καρρέζω	καρρέζεις	καρρέζει	καρρέζετον	καρρέζετον	καρρέζομεν	καρρέζετε	καρρέζουσῐ(ν)
	subjunctive	καρρέζω, καρρέζωμῐ	καρρέζῃς, καρρέζῃσθᾰ	καρρέζῃ, καρρέζῃσῐ	καρρέζητον	καρρέζητον	καρρέζωμεν	καρρέζητε	καρρέζωσῐ(ν)
	optative	καρρέζοιμῐ	καρρέζοισ(θᾰ)	καρρέζοι	καρρέζοιτον	καρρεζοίτην	καρρέζοιμεν	καρρέζοιτε	καρρέζοιεν
	imperative		κάρρεζε	καρρεζέτω	καρρέζετον	καρρεζέτων		καρρέζετε	καρρεζόντων
		active
infinitive		καρρέζειν/καρρεζέμεν(αι)/καρρέζμεν(αι)
participle	m	καρρέζων
	f	καρρέζουσᾰ
	n	καρρέζον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτέρρεζον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέρρεζον	κᾰτέρρεζες	κᾰτέρρεζε(ν)	κᾰτερρέζετον	κᾰτερρεζέτην	κᾰτερρέζομεν	κᾰτερρέζετε	κᾰτέρρεζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτερρέζεσκον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτερρέζεσκον	κᾰτερρέζεσκες	κᾰτερρέζεσκε(ν)	κᾰτερρεζέσκετον	κᾰτερρεζεσκέτην	κᾰτερρεζέσκομεν	κᾰτερρεζέσκετε	κᾰτερρέζεσκον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰταρρέξω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰταρρέξω	κᾰταρρέξεις	κᾰταρρέξει	κᾰταρρέξετον	κᾰταρρέξετον	κᾰταρρέξομεν	κᾰταρρέξετε	κᾰταρρέξουσῐ(ν)
active	optative	κᾰταρρέξοιμῐ	κᾰταρρέξοις	κᾰταρρέξοι	κᾰταρρέξοιτον	κᾰταρρεξοίτην	κᾰταρρέξοιμεν	κᾰταρρέξοιτε	κᾰταρρέξοιεν
		active
infinitive		κᾰταρρέξειν
participle	m	κᾰταρρέξων
	f	κᾰταρρέξουσᾰ
	n	κᾰταρρέξον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτέρρεξᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέρρεξᾰ	κᾰτέρρεξᾰς	κᾰτέρρεξε(ν)	κᾰτερρέξᾰτον	κᾰτερρεξᾰ́την	κᾰτερρέξᾰμεν	κᾰτερρέξᾰτε	κᾰτέρρεξᾰν
	subjunctive	κᾰταρρέξω	κᾰταρρέξῃς	κᾰταρρέξῃ	κᾰταρρέξητον	κᾰταρρέξητον	κᾰταρρέξωμεν	κᾰταρρέξητε	κᾰταρρέξωσῐ(ν)
	optative	κᾰταρρέξαιμῐ	κᾰταρρέξειᾰς, κᾰταρρέξαις	κᾰταρρέξειε(ν), κᾰταρρέξαι	κᾰταρρέξαιτον	κᾰταρρεξαίτην	κᾰταρρέξαιμεν	κᾰταρρέξαιτε	κᾰταρρέξειᾰν, κᾰταρρέξαιεν
	imperative		κᾰτάρρεξον	κᾰταρρεξᾰ́τω	κᾰταρρέξᾰτον	κᾰταρρεξᾰ́των		κᾰταρρέξᾰτε	κᾰταρρεξᾰ́ντων
		active
infinitive		κᾰταρρέξαι
participle	m	κᾰταρρέξᾱς
	f	κᾰταρρέξᾱσᾰ
	n	κᾰταρρέξᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτέρεξᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέρεξᾰ	κᾰτέρεξᾰς	κᾰτέρεξε(ν)	κᾰτερέξᾰτον	κᾰτερεξᾰ́την	κᾰτερέξᾰμεν	κᾰτερέξᾰτε	κᾰτέρεξᾰν
	subjunctive	κᾰταρέξω, κᾰταρέξωμῐ	κᾰταρέξῃς, κᾰταρέξῃσθᾰ	κᾰταρέξῃ, κᾰταρέξῃσῐ	κᾰταρέξητον	κᾰταρέξητον	κᾰταρέξωμεν	κᾰταρέξητε	κᾰταρέξωσῐ(ν)
	optative	κᾰταρέξαιμῐ	κᾰταρέξαις, κᾰταρέξαισθᾰ, κᾰταρέξειᾰς	κᾰταρέξειε(ν), κᾰταρέξαι	κᾰταρεξεῖτον	κᾰταρεξείτην	κᾰταρεξεῖμεν	κᾰταρεξεῖτε	κᾰταρεξεῖεν
	imperative		κᾰτάρεξον	κᾰταρεξᾰ́τω	κᾰταρέξᾰτον	κᾰταρεξᾰ́των		κᾰταρέξᾰτε	κᾰταρεξᾰ́ντων
		active
infinitive		κᾰταρέξαι/κᾰταρεξᾰ́μεν/κᾰταρεξᾰμέναι
participle	m	κᾰταρέξᾱς
	f	κᾰταρέξᾱσᾰ
	n	κᾰταρέξᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.