κατάφρακτος

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From κατα (kata, “prefix indicating a great degree or intensity”) +‎ φράσσω (phrássō, “protected; fenced in”) +‎ -τος (-tos, “a suffix forming nouns indicating a state of being”).

Pronunciation
 

Adjective

κᾰτάφρακτος • (katáphraktos) m or f (neuter κᾰτάφρακτον); second declension

  1. covered, shut up, enclosed (especially in armour or mail)

Declension
Second declension of κᾰτάφρακτος; κᾰτάφρακτον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative κᾰτάφρακτος
katáphraktos		 κᾰτάφρακτον
katáphrakton		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰτάφρακτοι
katáphraktoi		 κᾰτάφρακτᾰ
katáphrakta
Genitive κᾰταφράκτου
kataphráktou		 κᾰταφράκτου
kataphráktou		 κᾰταφράκτοιν
kataphráktoin		 κᾰταφράκτοιν
kataphráktoin		 κᾰταφράκτων
kataphráktōn		 κᾰταφράκτων
kataphráktōn
Dative κᾰταφράκτῳ
kataphráktōi		 κᾰταφράκτῳ
kataphráktōi		 κᾰταφράκτοιν
kataphráktoin		 κᾰταφράκτοιν
kataphráktoin		 κᾰταφράκτοις
kataphráktois		 κᾰταφράκτοις
kataphráktois
Accusative κᾰτάφρακτον
katáphrakton		 κᾰτάφρακτον
katáphrakton		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰταφράκτους
kataphráktous		 κᾰτάφρακτᾰ
katáphrakta
Vocative κᾰτάφρακτε
katáphrakte		 κᾰτάφρακτον
katáphrakton		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰταφράκτω
kataphráktō		 κᾰτάφρακτοι
katáphraktoi		 κᾰτάφρακτᾰ
katáphrakta
Derived forms Adverb Comparative Superlative
κᾰταφράκτως
kataphráktōs		 κᾰταφρακτότερος
kataphraktóteros		 κᾰταφρακτότᾰτος
kataphraktótatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

κατάφρακτος • (katáphraktos) m (genitive κατάφρακτου); second declension

  1. A cataphract

Inflection
Second declension of ὁ κατάφρακτος; τοῦ καταφράκτου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ κατάφρακτος
ho katáphraktos		 τὼ καταφράκτω
tṑ kataphráktō		 οἱ κατάφρακτοι
hoi katáphraktoi
Genitive τοῦ καταφράκτου
toû kataphráktou		 τοῖν καταφράκτοιν
toîn kataphráktoin		 τῶν καταφράκτων
tôn kataphráktōn
Dative τῷ καταφράκτῳ
tôi kataphráktōi		 τοῖν καταφράκτοιν
toîn kataphráktoin		 τοῖς καταφράκτοις
toîs kataphráktois
Accusative τὸν κατάφρακτον
tòn katáphrakton		 τὼ καταφράκτω
tṑ kataphráktō		 τοὺς καταφράκτους
toùs kataphráktous
Vocative κατάφρακτε
katáphrakte		 καταφράκτω
kataphráktō		 κατάφρακτοι
katáphraktoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • → Latin: cataphractus

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek κατάφρακτος (katáphraktos, “covered, shut up”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kaˈta.frak.tos/

Adjective

κατάφρακτος • (katáfraktos) m (feminine κατάφρακτη, neuter κατάφρακτο)

  1. (history, military) related to a cataphract

Declension
Declension of κατάφρακτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κατάφρακτος • κατάφρακτη • κατάφρακτο • κατάφρακτοι • κατάφρακτες • κατάφρακτα •
genitive κατάφρακτου • κατάφρακτης • κατάφρακτου • κατάφρακτων • κατάφρακτων • κατάφρακτων •
accusative κατάφρακτο • κατάφρακτη • κατάφρακτο • κατάφρακτους • κατάφρακτες • κατάφρακτα •
vocative κατάφρακτε • κατάφρακτη • κατάφρακτο • κατάφρακτοι • κατάφρακτες • κατάφρακτα •

Noun

κατάφρακτος • (katáfraktos) m (plural κατάφρακτοι)

  1. (history, military) cataphract (a heavily armoured Byzantine military unit; a soldier thus armed; the armour worn)

Declension
declension of κατάφρακτος
case     \     number singular plural
nominative κατάφρακτος • κατάφρακτοι •
genitive κατάφρακτου • κατάφρακτων •
accusative κατάφρακτο • κατάφρακτους •
vocative κατάφρακτε • κατάφρακτοι •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.