κανονικότητα

Greek

Etymology

Learnedly from κανονικός (kanonikós) +‎ -ότητα (-ótita).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.no.niˈko.ti.ta/
  • Hyphenation: κα‧νο‧νι‧κό‧τη‧τα

Noun

κανονικότητα • (kanonikótita) f (plural κανονικότητες)

  1. regularity

Declension
declension of κανονικότητα
case     \     number singular plural
nominative κανονικότητα • κανονικότητες •
genitive κανονικότητας • κανονικοτήτων •
accusative κανονικότητα • κανονικότητες •
vocative κανονικότητα • κανονικότητες •

References
  1. κανονικότητα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.