ισομερής
Greek
Etymology
From Koine Greek ἰσομερής (isomerḗs).
Adjective
ισομερής • (isomerís) m (feminine ισομερής, neuter ισομερές)
Declension
Declension of ισομερής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ισομερής • | ισομερής • | ισομερές • | ισομερείς • | ισομερείς • | ισομερή • |
| genitive | ισομερούς • | ισομερούς • | ισομερούς • | ισομερών • | ισομερών • | ισομερών • |
| accusative | ισομερή • | ισομερή • | ισομερές • | ισομερείς • | ισομερείς • | ισομερή • |
| vocative | ισομερή • / ισομερής • | ισομερής • | ισομερές • | ισομερείς • | ισομερείς • | ισομερή • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.