ιπτάμενος

From ίπταμαι (íptamai, “to fly”), learned from Koine Greek ἵπταμαι (híptamai), late form of Ancient Greek πέτομαι (pétomai), from Proto-Indo-European *péth₂eti (“to fly”) from the root *peth₂- (literally “to spread one’s wings”).

• IPA^(key): /iˈpta.me.nos/, [iˈp͡tɐ.me̞.no̞s̠]
• Hyphenation: ι‧πτά‧με‧νος

ιπτάμενος • (iptámenos) m (feminine ιπτάμενη, neuter ιπτάμενο)

1. flying

• άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
• ιπτάμενος δίσκος n (iptámenos dískos, “flying saucer”)
• ιπτάμενος Ολλανδός m (iptámenos Ollandós, “Flying Dutchman”)

ιπτάμενος • (iptámenos) m (plural ιπτάμενοι)

1. aircrew, flyer, airman

• ιπταμένη (iptaméni)
• ίπταμαι (íptamai)