ηγέτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἡγέτης (hēgétēs), from ἡγοῦμαι (hēgoûmai).

Noun

ηγέτης • (igétis) m (plural ηγέτες, feminine ηγέτιδα)

leader (commander, boss)
leader (expert, guide)

Declension

declension of ηγέτης

case \ number	singular	plural
nominative	ηγέτης •	ηγέτες •
genitive	ηγέτη •	ηγετών •
accusative	ηγέτη •	ηγέτες •
vocative	ηγέτη •	ηγέτες •

Synonyms

αρχηγός m or f (archigós, “leader, boss”)
οδηγός m or f (odigós, “leader, guide”)

Related terms

ηγεσία f (igesía, “leadership”)
ηγέτιδα f (igétida, “leader”)
ηγετικός (igetikós, “leading, leader”, adjective)
ηγήτορας m (igítoras, “leader”)
ηγούμαι (igoúmai, “to lead”)
ηγουμενείο n (igoumeneío, “abbot's quarters”)
ηγουμένη f (igouméni, “mother superior, abbess”)
ηγουμενία f (igoumenía, “priorship”)
ηγουμένισσα f (igouménissa, “mother superior, abbess”)
ηγούμενος m (igoúmenos, “abbot”)
ηγουμενοσυμβούλιο n (igoumenosymvoúlio, “monastery board”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.