εργοδότης

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἐργοδότης (ergodótēs), Semantic loan from German Arbeitgeber.[1] By surface analysis, εργο- (ergo-, “work”) +‎ -δότης (-dótis, “giver”)

Pronunciation
  • IPA(key): /eɾ.ɣoˈðo.tis/
  • Hyphenation: ερ‧γο‧δό‧της

Noun

εργοδότης • (ergodótis) m (plural εργοδότες, feminine εργοδότρια)

  1. employer
    Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει στους υπηκόους τρίτης χώρας όλες τις οφειλόμενες αμοιβές.
    O ergodótis eínai ypochreoménos na kataválei stous ypikóous trítis chóras óles tis ofeilómenes amoivés.
    The employer is required to pay third-country nationals all outstanding wages.

Declension
declension of εργοδότης
case     \     number singular plural
nominative εργοδότης • εργοδότες •
genitive εργοδότη • εργοδοτών •
accusative εργοδότη • εργοδότες •
vocative εργοδότη • εργοδότες •
  • εργοδοσία f (ergodosía)
  • εργοδοτικός (ergodotikós)
  • and see: έργο n (érgo, “work”)

References
  1. εργοδότης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.