εργένης

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish اركن (ergen, “unmarried male”).

Noun

εργένης • (ergénis) m (plural εργένηδες, feminine εργένισσα)

bachelor, unmarried man

Declension

declension of εργένης

case \ number	singular	plural
nominative	εργένης •	εργένηδες •
genitive	εργένη •	εργένηδων •
accusative	εργένη •	εργένηδες •
vocative	εργένη •	εργένηδες •

Synonyms

άγαμος m (ágamos)
μπεκιάρης m (bekiáris)
γεροντοπαλίκαρο n (gerontopalíkaro)

See also

γεροντοκόρη f (gerontokóri, “spinster”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.