επανόρθωση
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐπανόρθω(σῐς) (epanórthō(sis)) + modern ending -ση. Morphologically, from επ- (“re-”) + ανόρθωση.
Pronunciation
- IPA(key): /e.paˈnor.θo.si/
- Hyphenation: ε‧πα‧νόρ‧θω‧ση
Declension
declension of επανόρθωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | επανόρθωση • | επανορθώσεις • | |
| genitive | επανόρθωσης • | επανορθώσεων • | |
| accusative | επανόρθωση • | επανορθώσεις • | |
| vocative | επανόρθωση • | επανορθώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: επανορθώσεως • | |||
Related terms
- ανεπανόρθωτος (anepanórthotos, “irreperable”)
- ανόρθωση f (anórthosi, “lifting up”)
- and see: επανορθώνω (epanorthóno, “to repair”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.